Παρακολουθώντας λοιπόν την εκπομπή που οπωσδήποτε με επιμέλεια προσπάθησε να «στήσει» ο κ. Χατζηνικολάου, διαπίστωσα ότι η σύνθεση των καλεσμένων ήταν άκρως …περίεργη. Δυο όλοι κι όλοι Νεοδημοκράτες – και ένας-δυο στα «παράθυρα» που αξιώθηκαν να πούνε μια κουβέντα λίγο πριν τελειώσει η εκπομπή- και όλοι οι υπόλοιποι εκφραστές του ΠΑΣΟΚ. Δυο βουλευτές , ο κ. Φλωρίδης και ο κ. Λοβέρδος ( άκεφος, κουρασμένος και εκτός κλίματος οφείλω να ομολογήσω) ένας καθηγητής του εργατικού δικαίου και υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ( ο κ. Αλέξης Μητρόπουλος) δυο κυρίες δημοσιογράφοι , οι κυρίες Κοραή και Μακρή ( και οι δυο της Ελευθεροτυπίας- και οι δυο σφοδρές πολέμιοι της κυβέρνησης και του Καραμανλή) και …τέλος.
Αλλά και ο κ. Χατζηνικολάου, γελώντας και χαμογελώντας ειρωνικά καθ όλη τη διάρκεια της εκπομπής, συμπλήρωνε ένα εξόχως αντικυβερνητικό, αντι - Καραμανλικό «πάνελ» που από την αρχή προοιώνιζε την πορεία της εκπομπής. Γιατί άραγε; Γιατί δυο κυρίες της ίδιας εφημερίδας και των ίδιων απόψεων; Γιατί μόνο ένας, γνωστός για τη θέση του, «εργατολόγος», καλός και συμπαθής ομολογώ αλλά ΠΑΣΟΚος κι αυτός; Γιατί τέτοια αντικυβερνητική, αντι – Καραμανλική διάθεση σ΄ όλη τη διάρκεια της εκπομπής; Και μπορεί το «ντοκουμέντο» που παρουσίασε ο κ. Χατζηνικολάου να είχε ενδιαφέρον γιατί αποκάλυψε το ενδεχόμενο «στησίματος» μιας απόφασης ενός Ταμείου για την αγορά του περίφημου «δομημένου» ομολόγου και του ρόλου της «Ακρόπολις» και άλλων εταιριών στη διαδικασία του «σπρωξίματος» των περίφημων ομολόγων αλλά – θα πρέπει και ο ίδιος να το παραδεχτεί- δεν ήταν πλέον και καμιά βόμβα.
Είχε ενδιαφέρον η εκπομπή γιατί αποκάλυψε διάφορες πτυχές από τη διαδικασία προώθησης των ομολόγων, συναυτουργίας στην προώθηση και συνεργασίας στην επιλογή των προιόντων που περίπου «επεβλήθησαν» στα ταμεία. Αλλά είναι δυνατόν , σε μια ολόκληρη εκπομπή, καινούργια εκπομπή, της σημαντικότερης ίσως προσωπικότητας στην τηλεοπτική ενημέρωση, να μην υπάρχει ισοκατανομή; Να μην υπάρχουν αντίθετες φωνές; Να μην υπάρχει διαφοροποίηση; Να μην υπάρχει ένας έστω άνθρωπος που να εκφράζει τις θέσεις του Συνασπισμού και ένας του ΚΚΕ; Να μην υπάρχει ουσιαστικά αντίλογος παρά μόνο ένας υφυπουργός και ένας κυβερνητικός βουλευτής που από τις τόσες φορές που έχουν εμφανιστεί στην τηλεόραση για το ίδιο θέμα ,να μη θυμούνται πια τι έχουν και τι δεν έχουν πει;
Μια μόνο πιθανότητα «διασώζει» την εκπομπή και τις προθέσεις του υπεύθυνου και τους παρέχει κάποιου είδους έξωθεν καλής μαρτυρίας για να συνεχίσουν : Το να ακύρωσε κάποιος η κάποιοι την συμμετοχή τους την τελευταία στιγμή και να χρειάστηκε να αντικατασταθούν όπως – όπως.
Είτε έτσι, είτε αλλιώς, σε μια κρίσιμη πολιτικά στιγμή, η «συμπεριφορά» και αυτής της δημοσιογραφικής / τηλεοπτικής ομάδας αδίκησε την κυβέρνηση, τη Νέα Δημοκρατία και τους ανθρώπους της.
