Οι εσωκομματικές εκλογές στη Νέα Δημοκρατία για την ανάδειξη νέου προέδρου, ανάγκασαν τα χείλη να πούνε αλήθειες, τα αυτιά να ανοίξουν για ν ακούσουν τη βάση, τα χέρια να τραβήξουν τα σπαθιά από τις θήκες, τις καρδιές να ξαναρχίσουν να χτυπάνε δυνατά, τις αλήθειες να ξεπηδήσουν μέσα απ΄ τα κλειδωμένα συρτάρια σε μια κρίσιμη στιγμή που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν υπάρχει συντεταγμένο στο Κοινοβούλιο.

Οι εσωκομματικές και ενδοκυβερνητικές τριβές στο ΠΑΣΟΚ αγγίζουν τα όρια της σύγκρουσης και με αντικείμενο τις «πρώτες 100 ημέρες διακυβέρνησης» αλλά και με άξονα τις ισορροπίες μέσα στο κυβερνητικό κόμμα με τις αλληλοσυγκρουόμενες πλευρές και αντιλήψεις να εμποδίζουν τόσο την παραγωγή πολιτικής όσο και την αντιμετώπιση των άμεσων προβλημάτων, καθυστερώντας το όποιο κυβερνητικό έργο και αναγκάζοντας τον Γιώργο Παπανδρέου να φαντάζει ανακόλουθος.

Εμάς μας νοιάζουν όλα αυτά.

Μας νοιάζουν αυτά που ξεστόμισαν, ανοιχτά ή συγκαλυμμένα οι υποψήφιοι πρόεδροι και οι υποστηρικτές τους στην προσπάθεια να προσεταιριστούν τους δυσαρεστημένους νεοδημοκράτες και να τους κάνουν – μάλλον χωρίς αποτέλεσμα- να ενδιαφερθούν εκ των υστέρων για το κόμμα τους που το εγκατέλειψαν γιατί κι αυτό τους είχε εγκαταλείψει.

Μας νοιάζουν οι πισώπλατες μαχαιριές που «πέφτουν σαν το χαλάζι» μέσα στην κυβέρνηση και – κυρίως- μέσα στο κυβερνητικό κόμμα καθώς η πλευρά Παπανδρέου εξακολουθεί να μη βλέπει και να μην συναισθάνεται ότι δεν είναι πια και τόσο ισχυρή και τόσο αναμφισβήτητη ενώ οι άλλες πλευρές θυσιάζουν τη μεγάλη κομματική νίκη και την οποιαδήποτε ευκαιρία της χώρας να βγει από τη βαθιά κρίση για τα ιδιοτελή τους ενδιαφέροντα.

Εμάς μας νοιάζουν και όλα όσα συμβαίνουν μέσα στη Νέα Δημοκρατία και όσα συμβαίνουν μέσα στην κυβέρνηση και στο ΠΑΣΟΚ. Μας νοιάζει που οι υποψήφιοι αρχηγοί της Ν.Δ. δεν θέλησαν και δεν μπόρεσαν να αποφύγουν το «αλληλοσφάξιμο» - κάτι που απ΄την αρχή διατράνωναν ότι ΔΕΝ θα κάνουν - και επιδόθηκαν επί δυο εβδομάδες σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία συσπείρωσης των ψηφοφόρων για λογαριασμό τους που εάν την είχαν κάνει προεκλογικά για το κόμμα τους , οι 10,5 μονάδες που βρέθηκαν πίσω απ΄ το ΠΑΣΟΚ θα ήταν ΠΟΛΥ λιγότερες και οι ισορροπίες ΠΟΛΥ διαφορετικές. Μας νοιάζει που βρήκαν και κουράγιο και μηχανισμούς και χρήματα για να οργώσουν την Ελλάδα με στόχο την εσωκομματική νίκη αλλά όχι για να μη χάσει το κόμμα τους τις εκλογές. Μας νοιάζει που οι μισοί στρέφονται εναντίον των άλλων μισών αλλά προσπαθούν παράλληλα να πείσουν τους ψηφοφόρους τους ότι «μετά τις εκλογές, θάμαστε όλοι μια γροθιά». Μας νοιάζει που οι ψηφοφόροι ΔΕΝ τους πιστεύουν και δεν τους έχουν εμπιστοσύνη.

Εμάς μας νοιάζει που στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ για την εκλογή του νέου γραμματέα, ο εκλεκτός του Γιώργου Παπανδρέου δεν έχασε μόνο και μόνο γιατί οι εσωκομματικοί αντίπαλοι έτσι το θέλησαν: Να «περάσουν» απλώς το μήνυμα και να αναγκάσουν τον πρωθυπουργό να ενεργεί «υπό πίεση». Μας νοιάζει που το μισό ΠΑΣΟΚ χλευάζει το άλλο μισό για τις εξαγγελίες περί «αξιοκρατίας» και «διορισμών μέσω βιογραφικών». Μας νοιάζει που παρά τη χλεύη και την αποδοκιμασία και την έλλειψη ομοψυχίας, ο Παπανδρέου προχωρεί και κάνει αυτό που θέλει, προφανώς γιατί ενημερώνεται κι αυτός όπως ενημερωνόταν ο Καραμανλής: Επιλεκτικά.

Εμάς μας νοιάζουν όλα αυτά. Μας νοιάζει που και οι Νεοδημοκράτες και οι ΠΑΣΟΚοι αντιμετωπίζουν τα κόμματά τους «χαλαρά» και με ύφος τηλεοπτικού «life style». Μας νοιάζει που στην Ευρώπη έχουν στήσει πάρτι μ εμάς. Μας νοιάζει που κάθε μέρα, τα διάφορα «στελέχη» των μεν απαντούν στα αντίπαλα «στελέχη» των δε με τις ίδιες «Γιακουμάτειες» φράσεις : «Μιλάτε εσείς; Δεν κοιτάτε τι κάνατε εσείς;»

Εμείς ΔΕΝ χαιρόμαστε που τα δυο κόμματα δεν πάνε καλά.

Εμάς μας νοιάζουν όλα αυτά.

Γιατί ΕΜΑΣ…μας νοιάζει η Ελλάδα μας.