Είναι πολύ όμορφη η Χαλκιδική. Το ξέρετε. Δεν περιμένατε από εμένα να σάς το πω. Και ιδίως τώρα που καλοκαιριάζει...φοράει “τα καλά” της. Και περιμένει να υποδεχτεί και τους ξένους τουρίστες που θα έρθουν και θα περάσουν το καλοκαίρι τουςκαι τους “δικούς” μας, τους Έλληνες τουρίστες που θέλουν να δουν ή να ξαναδούν και να απολαύσουν τις ομορφιές της. Είναι πολύ “πιεσμένη” η Χαλκιδική. Έχουν “πέσει επάνω” της επιχειρηματίες, ντόπιοι και ξένοι και θέλουν να ρουφήξουν τους ...χυμούς του εδάφους και υπεδάφους της , συνεχίζοντας τις πανάρχαιες προσπάθειες των προγόνων μας να βγάλουν από τα έγκατα της γης τον πλούτο , τους θησαυρούς που υπάρχουν. Η πατρίδα μας έχει οικονομικά προβλήματα και τους χρειάζεται τους θησαυρούς. Οι άνθρωποι είναι άνεργοι και τις χρειάζονται τις δουλειές. Υπάρχουν διαπραγματεύσεις, μελέτες, εκθέσεις, προτάσεις, συμφωνίες...

Είναι πολύ ανήσυχη η Χαλκιδική. Ανησυχεί για τις αντιθέσεις και τις αντιπαλότητες που υπάρχουν γύρω από τις εργασίες που γίνονται για την εξόρυξη του χρυσού και οι οποίες, παράλληλα, δημιουργούν πρόβλημα στο περιβάλλον και θέτει ανθρώπους απέναντι σε ανθρώπους δημιουργώντας σύγκρουση, εχθρότητα και ευθεία αντιπαράθεση. Έχει ήδη χυθεί αίμα. Έχει επέμβει το Κράτος. Έχουν οργανωθεί οι κάτοικοι. Έχουν “μπει μέσα” τα κόμματα. Και τα μεγάλα συμφέροντα.

Είναι και πολύ θυμωμένη η Χαλκιδική. Διότι ξέρει ότι εκεί όπου λετουργούν – ή ΘΑ λειτουργήσουν- τα ορυχεία, εκεί όπου δουλεύουν κάτω απ΄το έδαφος, σε στοές, εκατοντάδες, χιλιάδες αύριο μεθαύριο, μεταλλορύχοι, απόλυτη ασφάλεια δεν υπάρχει. Το υπέδαφος έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα ότι υπάρχει “ σεισμική δραστηριότητα” εκεί κάτω. Προειδοποιεί περιοδικά, περιστασιακά, συχνά , επί αιώνες και λέει στους ανθρώπους ότι “το θηρίο είναι ξύπνιο”, δεν κοιμάται και ότι χρειάζεται προσοχή. Όχι βιασύνη. Επιστημονικά μέτρα προστασίας και προειδοποίησης. Όχι καθησυχασμούς και διαβεβαιώσεις.

Αυτό το “σκέλος” της υπόθεσης με ερέθισε. Και το έψαξα. Κυρίως μίλησα με έναν επιφανέστατο ανησυχούντα. Τον ερευνητή σεισμολόγο Μάκη Χουλιάρα. Κι από αυτά που διάβασα, απ΄αυτά που είδα, απ΄αυτά που μου είπε και μου εξήγησε, τρόμαξα. Μερικά απ΄αυτά, τα έγραψα, μερικά των μερικών δημοσιεύτηκαν. Άλλα, τα είπαμε με το Μάκη στην τηλεόραση και κάποιοι μάς είδαν και μάς άκουσαν. Αλλά η υπόθεση “έμεινε” εκεί. Δεν προχώρησε. Κανείς δεν έδειξε να ανησυχεί, κανείς δεν έδειξε να ...ταρακουνιέται. Κανείς απ΄αυτούς που υπέβαλλαν μελέτες που οδήγησαν σε συμφωνίες αλλά στη συνέχεια, αποκηρύχθηκαν, καταδικάστηκαν, αμφισβητήθηκαν επιστημονικά, δεν παραιτήθηκε.

Αισθάνομαι βαθιά απογοητευμένος. Δεν μας αξίζει καλύτερη μοίρα... πραγματικά είμαστε άξιοι της τύχης μας...δεν μαθαίνουμε από κανένα λάθος μας. Μα και ΠΟΤΕ να μην ξαναγίνει σεισμός στη Χαλκιδική -ποιος μπορεί να μας το πει;- δεν αξίζει τον κόπο, μέσα από μια επένδυση δισεκατομμυρίων ευρώ να βρεθεί τρόπος εγκατάστασης σεισμομέτρων στα ορυχεία; Δεν πρέπει σεισμολόγοι να συμβουλεύουν τους υπεύθυνους των ορυχείων και όχι γεωλόγοι; Δεν πρέπει κάποιοι να “διαβάσουν” λεπτομερώς το ιστορικό της περιοχής; Διότι ισχυρίζομαι – αποδείξτε με λάθος- ότι ΔΕΝ το έχουν διαβάσει.

Τι “βγάζει” η συνέντευξη , η συζήτηση, η ενημέρωση του Μάκη Χουλιάρα; Σε τίτλους :

- Ορυχεία χρυσού πάνω στο επικίνδυνο ρήγμα

- Δεν υπάρχει σεισμογράφος στο ορυχείο, ούτε σύστημα ανίχνευσης / ειδοποίησης

Μάρτιος 2011- Το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του ΑΠΘ προτείνει να μην γίνει αποδεκτή η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και να μην προχωρήσει η αδειοδότηση του έργου.

- Το Πρυτανικό Συμβούλιο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έκρινε πέρυσι ότι στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων υποβαθμίζεται ο περιβαλλοντικός κίνδυνος και ζήτησε να συμπληρωθεί και να επανεξεταστεί η Μελέτη

- Η ανάπτυξη της Ελλάδος «πατάει» πάνω σ΄ένα τεράστιο ρήγμα 30 χιλιομέτρων.

- Οι σεισμοί δεν σκοτώνουν, οι ανθρώπινες κατασκευές σκοτώνουν.

- Το χρήμα τα κάνει όλα εύκολα.

- Το ίδιο ρήγμα «έδωσε» σεισμό 7 ρίχτερ το 1932 στο Στρατώνι με 160 νεκρούς.

Ένα τεράστιο τεκτονικό ρήγμα, μια ρωγμώδης διακοπή της συνέχειας μιας ομάδας στρωμάτων πετρωμάτων του στερεού φλοιού της Γης, μήκους τριάντα χιλιομέτρων που διατρέχει μια περιοχή από το δεξιό ως και το κεντρικό «πόδι» της Χαλκιδικής και που ιστορικά έχει αποδειχθεί ικανό να «δώσει» μεγάλους σεισμούς οποιαδήποτε στιγμή, βρίσκεται κάτω από έναν αριθμό ορυχείων στην Κασσάνδρα .

Η αξιοποίηση των ορυχείων αυτών έχει δοθεί με επίσημη συμφωνία πώλησης από το Ελληνικό Κράτος σε μια Καναδέζικη εταιρεία, την Eldorado Gold . Για την «ανάπτυξη».

Ανάπτυξη επάνω σ΄ ένα επικίνδυνο , τεράστιο ρήγμα; Με ποιες εγγυήσεις και με ποιες προφυλάξεις; Κι όμως. Η άδεια για εξόρυξη δόθηκε στα τέλη του 2010 και οι εργασίες άρχισαν παρά την σαφή επισήμανση της Ειδικής Σεισμοτεκτονικής Μελέτης περί επικινδυνότητας .

Την επικινδυνότητα τη γνωρίζουν και την επισημαίνουν - «κομψά» μεν αλλά την επισημαίνουν -οι μελετητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και οι ιδιοκτήτες της «Ελληνικός Χρυσός» και φυσικά την γνώριζαν και οι υπουργοί που την ενέκριναν.