Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία: Ο πρωθυπουργός επιθυμεί και επιδιώκει «Εθνικό διάλογο» και όχι πολιτική συνεργασία για τα κρίσιμα θέματα και σύμφωνα με πληροφορίες που φτάνουν από ΄δω κι από ΄κει , αναμένεται να αναλάβει πρωτοβουλίες για εθνικό διάλογο και συνεννόηση στα μεγάλα θέματα.Πότε; Σύντομα. Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Και οι προθέσεις του έχουν πια αρχίσει και βλέπουν – δειλά αλλά με σαφήνεια- το φώς της δημοσιότητας αφού τις προανήγγειλε ο ίδιος χθες, Κυριακή στην «Αυγή» και το «Έθνος» παραδεχόμενος ότι προτίθεται να καλέσει σε εθνικό διάλογο όλες τις πολιτικές δυνάμεις και τους κοινωνικούς φορείς του τόπου , παραδεχόμενος ότι «οι ριζικές μεταρρυθμίσεις απαιτούν ευρύτερες συναινέσεις και θέλω να πιστεύω ότι οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις είναι ώριμες για μια τέτοια συζήτηση».

Αυτά που προκύπτουν βέβαια από το ρεπορτάζ είναι ότι στην πραγματικότητα, ο κ. Τσίπρας εννοεί – στην ουσία- ότι ο στόχος της πρωτοβουλίας που θα αναλάβει είναι κάτι σαν μια προσπάθεια άσκησης «πίεσης» στην αντιπολίτευση, ώστε να την ….υποχρεώσει να συνδράμει στην υπερψήφιση των νομοσχεδίων . Και ότι αυτό που αναμένεται είναι να βρεθούν στο επίκεντρο ισχυρών πιέσεων το Ποτάμι όσο και το ΠΑΣΟΚ . Και ότι ο Τσίπρας δεν επιζητά πολιτική συνεργασία .

Μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Γιατί , όπως λέει, « αν η αντιπολίτευση δεν θέλει, η κυβέρνηση θα προχωρήσει μόνη της», ενώ προσθέτει: «η κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι πολιτικά σταθερή, γιατί έχει ξεκάθαρο οδικό χάρτη».

Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Διότι ο ίδιος μπορεί να λέει ότι «είναι επιτέλους η ώρα να πάμε σε μια ευρεία και συνολική μεταρρύθμιση που θα έχει μόνιμο χαρακτήρα και δεν θα στοχεύει στην εξυπηρέτηση μικροπολιτικών συμφερόντων» αλλά οι διαφαινόμενοι στον ορίζοντα εταίροι μάλλον δεν το βλέπουν έτσι ενώ από πλευράς αριθμών, ούτε το Ποτάμι ούτε το ΠΑΣΟΚ αρκούν για να του εξασφαλίσουν πλειοψηφίες εάν συνεχίσει την κυβερνητική του συνεργασία με τους ΑΝΕΛ.