“ Ας ελπίσουμε πως η τελευταία αυτή εμπειρία έγινε μάθημα στον Πρωθυπουργό” γράφει σε μια δήλωσή του για την εφημερίδα «Ανεξαρτησία» ο εκλεκτός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, πρώην υπουργός αλλά και συνταγματολόγος Ανδρέας Λοβέρδος ο οποίος παρακολουθεί από πολύ κοντά, ίσως πιο κοντά από τους περισσότερους τα τεκταινόμενα γιατί παραμένει πάντα στην Πρώτη Γραμμή , σε ένα μικρό κατάλογο των αποκαλούμενων «Πολιτικών με Μέλλον». Και συμπληρώνει: « Συνεπώς, δεν θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί τους θετικούς συμβολισμούς που εκπέμπει η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, για τα μικροκομματικά του συμφέροντα.».

Ελπίδες…. ελπίδες καλόπιστε φίλε Ανδρέα. Που ωστόσο, στη σημερινή συγκυρία, δεν αποδεικνύονται σωστές. Τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Ξέρεις βέβαια πολύ καλά - και το τονίζεις άλλωστε- ότι η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατέληξε σε φιάσκο. Γι αυτό και σχολιάζεις, δίνοντας πολύ χρήσιμες πληροφορίες που οι περισσότεροι δεν ξέρουν:

« Μια κατάληξη, κατά τη γνώμη μου, αναμενόμενη, αφού στην ημερήσια διάταξη ο Πρωθυπουργός ζήτησε να τεθούν μείζονα θέματα κυβερνητικής πολιτικής, όπως το ασφαλιστικό. Το Συμβούλιο της Δημοκρατίας που προέβλεπε το Σύνταγμα του 1975 (κατά τα πρότυπα του παλαιότερου Συμβουλίου του Στέμματος) καταργήθηκε με την αναθεώρηση του 1986. Και η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο επικράτησε ως πρακτική, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, αλλά για θέματα μείζονα της εξωτερικής πολιτικής ή για την απειλή χρεοκοπίας της χώρας. Μία μόνο φορά (το 2009) η σύσκεψη συγκλήθηκε για το ζήτημα της διαφθοράς, ως προς την αντιμετώπιση της οποίας, όμως, ουδείς Έλληνας έχει αντίρρηση, και, συνεπώς, η σύσκεψη δεν κινδύνευε να τιναχτεί στον αέρα».

Η γνώση, η τόλμη και η κριτική δεινότητα του Ανδρέα Λοβέρδου θα μπορούσε να αποβεί πολύ χρήσιμη και εποικοδομητική σ αυτή την περίοδο της επιπεδοποίησης των πάντων. Πως θα ήταν δυνατόν βέβαια να αξιοποιηθούν τέτοιοι άνθρωποι αφού, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, αρνούνται ακόμη και να συζητήσουν μια συνεργασία;

Γιατί; Το λέει στην κατάληξη της δήλωσής του: « Κάπως έτσι, όμως, έγινε – προσπάθεια εκμετάλλευσης των θετικών συμβολισμών- με την τελευταία συνεδρίαση των πολιτικών αρχηγών, με ευθύνη του Πρωθυπουργού. Όταν η πολιτική σύγκρουση αντί της Βουλής μεταφέρεται στη σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τότε υπονομεύεται το άτυπο αυτό όργανο, αλλά και το κύρος του ρυθμιστή του πολιτεύματος».