Αρχική > Απόψεις και Παρεμβάσεις > «Περίπατος της Αθήνας»: Σκέψεις μετά τα πρώτα χίλια μπράβο.

Μια εντυπωσιακή και φιλόδοξη «παρέμβαση»  που μπορεί να γίνει μια από τις μεγαλύτερες αστικές παρεμβάσεις  στη σύγχρονη ιστορία της Αθήνας, άρχισε  να υλοποιείται στη Λεωφόρο Βασιλίσσης Όλγας και στην οδό Ηρώδου του Αττικού από τις 10 Ιουνίου και συνεχίζεται. Εν ολίγοις – γιατί πολλά έχετε ήδη ακούσει και διαβάσει-  μπαίνουν περιορισμοί στην κυκλοφορία ΙΧ, δίνεται ελεύθερος χώρους για πεζούς και ποδήλατα, «αδειάζουν» τα πεζοδρόμια από σταθμευμένα δίκυκλα, κατά τη διάρκεια των έργων δεν θα «κλείσει» κανείς δρόμος γιατί  όπου γίνονται παρεμβάσεις, η Δημοτική Αστυνομία θα βρίσκεται εκεί για να δίνει οδηγίες και πολλά άλλα.

Δεν μπαίνω στις λεπτομέρειες γιατί ο Δήμος Αθηναίων έχει εκδώσει ειδικό Ενημερωτικό Φυλλάδιο  και τα Μ.Μ.Ε. ασχολούνται με συνεχή ρεπορτάζ  και θα ασχολούνται μέχρι να τα «χωνέψουμε» όλα αλλά και μέχρι να τελειώσουν τα έργα. Άρα χρειάζεται υπομονή, σύνεση, ηρεμία, κατανόηση, πειθαρχία και αναμονή για την ολοκλήρωση των έργων.

Επειδή είμαι Έλληνας και Αθηναίος και έχω ζήσει αρκετές «παρεμβάσεις», αλλαγές, ρυθμίσεις και διαφοροποιήσεις, διατηρώ αρκετές  αμφιβολίες ακόμα για τα χρονοδιαγράμματα, για τις «διευκολύνσεις» που θα προσφέρονται στους οδηγούς και επιβάτες ΙΧ και ταξί, για τις «λωρίδες προτεραιότητας» και την αστυνόμευσή τους , για την κυκλοφορία και στάθμευση των κάθε λογής «δίκυκλων», για το γνωστό «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» και για τον σχεδιαστικό ορθολογισμό αναφορικά με την μεταβίβαση του κυκλοφοριακού φορτίου που γεμίζει ασφυκτικά το κέντρο και δημιουργεί καταστάσεις παράνοιας κάποιες χρονικές περιόδους.

Ωστόσο εντυπωσιάστηκα από την πρώτη, μικρή είναι η αλήθεια και σε περιοχή όχι «κρίσιμη» για την κυκλοφορία, παρέμβαση. Και  γι αυτό δεν παρασύρομαι σε βιαστικές κρίσεις και επικρίσεις  - Ελληνικού τρόπου σκέψης-  για την ουσία του μεγάλου Έργου.

Αλλά επιτρέψτε μου να  κάνω κάποιες πρώτες σκέψεις. Όταν πρωτο-ανακοινώθηκε η πραγματοποίηση του «Μεγάλου Περίπατου της Αθήνας», πριν από πεντέξι μήνες, θυμάμαι ότι περιελάμβανε και τον «Περίπατο» από ιστορικό Καφενείο και τον Κήπο του Μουσείου, στο Αρχαιολογικό Μουσείο , στην πολύπαθη οδό Τοσίτσα, στο υπό εξωραισμό  Πολυτεχνείο και την αερογέφυρα που θα συνέδεε  αυτό το τετράγωνο με το υπό  ανακατασκευή – σήμερα εγκαταλελειμμένο- ξενοδοχείο «Ακροπόλ».  Με είχε ενθουσιάσει  αυτή η ιδέα που μου φαινόταν ευκολότερη από την κυκλοφοριακή αναδιαμόρφωση του Κέντρου και η οποία είχε και ουσιαστική σημασιολογική  όσο και ιστορική επέμβαση.

Αυτό το «κομμάτι» σταμάτησε να ακούγεται. Και δεν ξέρω αν η ιδέα έχει εγκαταλειφθεί. Όπως επίσης με προβληματίζει και η απουσία σχεδιασμού ενοποίησης του Πεδίου του Άρεως με το συγκρότημα των δικαστηρίων της Ευελπίδων, κάτι που επίσης είχε ακουστεί στην αρχή και που ακουγόταν ιδιαίτερα χρήσιμο και γοητευτικό.

Μια άλλη σκέψη αφορά την απουσία Μετρό  σε κοντινή απόσταση  αρκετών σημείων «αποσυμφόρησης» που αποδίδονται στους πεζούς  αλλά μόνο στους νέους και αρτιμελείς πεζούς και όχι στους ανάπηρους, στους ηλικιωμένους με κάποια κινητικά προβλήματα, στις μητέρες με μωρά στο καροτσάκι, στους ανεξαρτήτως ηλικίας πάσχοντες από ,π.χ., προβλήματα αναπνευστικού, διαλείπουσα  χωλότητα ,η τραυματισμούς στα πόδια. Όλες αυτές – και άλλες τόσες- κατηγορίες  εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, κατοίκων ή επισκεπτών ή τουριστών, περίπου αποκλείονται από τον «Μεγάλο Περίπατο της Αθήνας». Αυτούς που για διάφορους λόγους δεν θα έχουν τρόπο να πάνε από τη Βουλή στο Παναθηναικό Στάδιο ή  στο Ζάππειο ή στην «Αίγλη» ή στο Άλσος του Πεδίου του Άρεως παρά μόνο με ταξί ή μέσω Μετρό Συντάγματος και Ηλεκτρικού Πλατείας Βικτωρίας.

Ζητάω πολλά; Μπορεί. Και το έργο συνεχίζεται. Το ίδιο και η ιδέα για δημιουργία γραμμής μετρό που θα περνάει από το Πεδίο του Άρεως. Επισημαίνω αλλά μπορώ να περιμένω.  Κάποιοι άλλοι δεν μπορούν. Και ήδη διαμαρτύρονται. Είναι κρίμα γιατί το έργο είναι πρωτοποριακό , μεγάλο και σπουδαίο.

 
        
 
©2004-2024 Created and Powered by EXIS I.T. - Designed by ::ittech.gr::