Ήμουν…κι εγώ…εκεί.
Πήγα κι εγώ το τριήμερο 8,9,10 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, για τις δυο ομιλίες του πρωθυπουργού μας στη Διεθνή Έκθεση. Είχα πάει και το 2004 και το 2005.Πήγα και φέτος. Δεν μου το ζήτησε κανείς. Μόνος μου πήγα όπως και τόσοι άλλοι βουλευτές, για να είμαστε κοντά στον Καραμανλή την ώρα των εξαγγελιών του, για συμπαράσταση, για καλή ατμόσφαιρα, για μια συμβολική παρουσία συναδελφικότητας , για συμβολική «ανάληψη ευθυνών», θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό ασκούμε σωστά και υπεύθυνα τα καθήκοντά μας, παραστεκόμαστε, στηρίζουμε, απαντάμε καλόπιστα σε όλα όσα μας ρωτάνε, είμαστε δίπλα στον αρχηγό και δείχνουμε ενότητα, ομοψυχία και καλή διάθεση.
Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα; Δεν το ξέρω. Εγώ τουλάχιστον – κι άλλοι πολλοί απ΄ όσο ξέρω- γι αυτούς τους λόγους πήγα. Και για να μη βγει κανένας από τους τόσους κακόπιστους και πει καμιά σαχλαμάρα, πλήρωσα μόνος μου και τα μεταφορικά μου και το ξενοδοχείο μου και όλα τα άλλα, παρενθετικά αλλά όχι ευκαταφρόνητα έξοδα.
Επιστρέφοντας το βράδι της Κυριακής, έκανα μια σειρά από σκέψεις :
1. Ο Καραμανλής προφανώς ούτε έμαθε αλλά ούτε και θα μάθει ότι ήμουν εκεί αφού ούτε λουλούδια του είχα στείλει στο ξενοδοχείο του ( αργότερα έμαθα ότι έμεινε στο διαμέρισμα που έχει στη Θεσσαλονίκη, ούτε συνωστίστηκα σε καμιά πόρτα, έξω από τα περίπτερα ή μπροστά από το Βελλίδειο για να του σφίξω το χέρι, ούτε πήγα από πάνω απ΄ την καρέκλα του σαν …Βελζεβούλ να του μιλήσω πριν από το λόγο του την Παρασκευή ή το Σάββατο, ούτε τον παραμόνεψα…τυχαία στις διάφορες κινήσεις του ( τις οποίες άλλωστε δεν γνώριζα) αλλά και ούτε καλεσμένος σε καμία «έξοδό» του ήμουν.
2. Καμία ιδιαίτερη επαφή με κάποιον από τους στενούς συνεργάτες του ( τον κ. Ρουσσόπουλο, τον κ. Αγγέλου, τον κ. Βαληνάκη, τον πρόεδρο της Έκθεσης Θεσσαλονίκης λ.χ.) δεν είχα ώστε να υποσημειώσω την παρουσία μου εκεί.
3. Σε καμία σύσκεψη ή συγκέντρωση ή ενημέρωση βουλευτών δεν πήρα μέρος πριν από τις ομιλίες του πρωθυπουργού γιατί δεν κλήθηκα σε καμία και απ΄ όσο ξέρω δεν έγινε και καμία.
4. Δεν αντάλλαξα παρά μόνο τυχαία μερικές κουβέντες με κάποιους υπουργούς της κυβέρνησης όταν «έπεσα επάνω τους» πριν ή μετά τις δυο ομιλίες στο Συνεδριακό Κέντρο, σε καμία συνάντηση, υπηρεσιακή ή φιλική είτε τέλος «κοσμική» δεν παρέστην γιατί δεν κλήθηκα σε καμία και απ΄ ότι έμαθα, πολύ λίγες έγιναν.
5. Από τους περισσότερους υπουργούς, εισέπραξα κάποιες τυπικές χειραψίες στα τραπέζια, μέσα στο Συνεδριακό Κέντρο ως «αναγκαίο κακό», από 3-4 μάλιστα εισέπραξα απλώς κάποια σπρωξίματα – από τους ίδιους ή τους συνεργάτες τους - επειδή έτυχε να βρίσκομαι «στο δρόμο» τους.
Ειλικρινά, φέτος, τρίτη φορά που ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια της Έκθεσης και τις ομιλίες του πρωθυπουργού, αναρωτήθηκα για ποιο λόγο ανέβηκα αφού ούτε καμία υπηρεσία προσέφερα, ουδεμία υπηρεσία μου ζητήθηκε, ουδέν καθήκον είχα, με κανέναν «επίσημο» δεν συζήτησα για ο,τιδήποτε που δεν μπορώ να συζητήσω στην Αθήνα, με την άνεσή μου και το μόνο «θετικό» που μου συνέβη ήταν η συμμετοχή μου σε μια τηλεοπτική εκπομπή του TV-100 και μια ραδιοφωνική μου συμμετοχή στο Ράδιο Θεσσαλονίκη. Σε δυο ισχυρά δηλαδή τοπικά ΜΜΕ μέσω των οποίων έσφιξα περισσότερο τους προσωπικούς μου δεσμούς με την αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη.
Κατά τ΄ άλλα , και στη Βουλιαγμένη μια χαρά θα ήμουνα. Άσε που θα είχα γλυτώσει και τα δακρυγόνα.
|
