Χιούμορ; Σίγουρα. Και πολύ υψηλό. Αλλά το κυριότερο: Αυτοσαρκασμός . Πρόκειται για δημοσιογράφο-σκιτσογράφο που μας οδηγεί στο χαρακτηρισμό του «αυτοεξευτελισμού» ως μόνου αποτελεσματικού μέσου κάθαρσης.
Στο σκιτσογράφο Πετρουλάκη ανήκει και το σκίτσο και το κείμενο. Ένα ηχηρό ράπισμα στη « δημοσιογραφία του ξερόλα.» .
Αναρωτιέμαι αν το είδε, το διάβασε, το κατάλαβε κάποιος από τους τόσους «παραθυράτους ξερόλες» που επί εβδομάδες οργιάζουν στο τηλεοπτικό στόρι του «ακούστε με…μόνο εγώ ΞΕΡΩ την αλήθεια» γύρω από την υπόθεση Sea Diamond. Κυρίως αν κατάλαβε τον κόλαφο, αν εννόησε την περιφρόνηση και την απαξίωση, αν αισθάνθηκε την αποδοκιμασία από έναν κορυφαίο συνάδελφό του που απλώς περιγράφει αυτά που βλέπει, ακούει, δέχεται από τους τριγύρω του στο σπίτι, στο γραφείο, στο δρόμο, στο μετρό, στο ταξί.
Ο συγγραφέας είναι και σωστός άνθρωπος. Δεν διστάζει να «πυροβολήσει» το σινάφι. Γιατί κι αυτός δεν τους αντέχει πια τους «ξερόλες του τηλεοπτικού μεροκάματου» που έχουν καταφέρει να μετατρέψουν κάποια τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων σε βαριετέ , κάποια τηλεοπτικά κανάλια σε Καζίνο του Λας Βέγκας και κάποιους παρουσιαστές, σε νουμερίστες ενός παρακμιακού παρισινού «Λίντο».
Λυπάμαι γι’ αυτούς τους «ξερόλες» – πολλοί των οποίων υπήρξαν συνεργάτες ή και μαθητές μου- που για να διασωθούν μέσα στη λαίλαπα της καθημερινής τηλεοπτικής «επικαιρότητας του τίποτα» ή – έστω- να μην απολυθούν από τα ευκαιριακά αφεντικά που τους εκμεταλλεύονται, κατακρεουργούν την ειδησεογραφία, διαστρέφουν τα γεγονότα και αφήνουν τα Δελτία Ειδήσεων χωρίς Ειδήσεις.
« Παρακαλώ, αν υπάρχει δημοσιογράφος ανάμεσα στους επιβάτες, να έρθει να οδηγήσει το καράβι» λέει ο Πετρουλάκης. Ξέρει τι λέει. «Δειχνει» το φαινόμενο του να βλέπεις Δελτία Ειδήσεων και στο τέλος, να μην ξέρεις τι άκουσες. Τι ακριβώς έγινε; Ποιος ξέρει τι λέει; Ποια είναι η είδηση , ποιο το σχόλιο;
Το σκίτσο του Πετρουλάκη μας οδηγεί και παρακάτω: Εκτός από τον κενό, ξεφούσκωτο λόγο του «ξερόλα», μας αναγκάζει να σκεφτούμε και την κατάργηση του παγκοσμίως βασικού συστατικού ενός τηλεοπτικού δελτίου ειδήσεων: της Εικόνας.
Διότι εικόνα του γεγονότος, τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει. Πλάνα που παίζονται και ξαναπαίζονται , θολά ερασιτεχνικά βίντεο από κινητά , συνεχείς τηλεφωνικές συνεντεύξεις και ανταποκρίσεις…Δράμα Αντρέα μου. Αλλά σ΄ ευχαριστούμε, έστω και για το χαμόγελο που μας χάρισες.
