Εσύ, τι του απαντάς;

Αποφασίζοντας προ ημερών να απαντήσω σε πάνω από 400 emails, που μου είχαν στείλει διάφοροι «αποστολείς» για το θέμα της φωτιάς και της καταστροφής στην Πάρνηθα, δεν έβαλα απλώς ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ στο …κεφάλι μου. Κουβάλησα στην πλάτη μου - ενεργώντας ως εκπρόσωπός τους- την απροθυμία άλλων βουλευτών να απαντήσουν στα αγωνιώδη, πιεστικά και κάθετα ερωτήματα που είχαμε δεχτεί.

Έτσι λοιπόν, οι απαντήσεις στις…απαντήσεις μου - που ακόμα έρχονται- έθεταν ακόμη πιο πιεστικά ερωτήματα. Στα οποία πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να βρώ απαντήσεις. Όχι τόσο για να ικανοποιηθούν οι ερωτώντες αλλά κυρίως για να βρω εγώ ως άνθρωπος και ως βουλευτής τρόπους, ιδέες, διεξόδους για να φανώ χρήσιμος.

Μου γράφει λοιπόν ένας 4ετής φοιτητής του Πολυτεχνείου, «Φιλικά και θυμωμένα» όπως υπογράφει, θέτει σειρά από ζητήματα και επιπλέον: επειδή η απάντησή μου «ήταν η μοναδική απόκριση που έλαβα ανάμεσα σε 200 περίπου παραλήπτες στους οποίους έστειλα εκείνη την μέρα το ίδιο κείμενο διαμαρτυρίας» θα ήθελε να κάνει «ένα βήμα πιο πέρα και να σας γράψω για το τί θα ήθελα και τί δεν θα ήθελα να δω στο εξής από εσάς».

Πέστα λοιπόν Γιώργο μου:

«Θα ήθελα στο μέλλον» μου γράφει, «να σας δω να καταψηφίζετε την πρόταση αναθεώρησης του άρθρου 24, να προτείνετε την κατάργηση του νόμου 3208/2003 και όποιας άλλης δασοκτόνας διάταξης-ρύθμισης, να προτείνετε την ενίσχυση των ανά την επικράτεια δασαρχείων με προσωπικό και την ενίσχυση του ρόλου αυτών για την δασοπροστασία (ΠΡΟΛΗΨΗ) αντί της πυροσβεστικής (ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ) και τέλος, την επίσπευση του Εθνικού Κτηματολογίου. Αυτά θα ήθελα από εσάς».

Αυτά θα ήθελε. Παράλογα; Όχι .Εφικτά; «Σηκώνει» πολλή κουβέντα.

Δεν είναι -λέει- ψηφοφόρος ούτε της Νέας Δημοκρατίας, ούτε και του ΠΑΣΟΚ. Αλλά δεν είναι ούτε υποστηρικτής της άποψης ότι "όλοι είναι ίδιοι και δεν αξίζει να ασχολείσαι μαζί τους". Δεν μπαίνει στη διαδικασία να κατηγορήσει την κυβέρνηση περισσότερο από την προηγούμενη, γιατί «είναι φανερό ότι αυτοί που βρέθηκαν στην εξουσία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα έχουν περισσότερες ευθύνες από αυτούς που είναι πιο φρέσκοι.»

Αλλά το συμπέρασμά του είναι καταλυτικό:

«Όμως, η εμπιστοσύνη δεν κερδίζεται με λόγια, ούτε με αποφασισμένους υπουργούς να βγαίνουν κάθε τόσο και να δηλώνουν: "Ούτε τετραγωνικό εκατοστό στους καταπατητές!". Η ιστορία …και οι δηλώσεις ….ορίζουν από μόνα τους το βαθμό εμπιστοσύνης που πρέπει να έχουν πια οι πολίτες».

Λοιπόν; Τι του απαντάς αυτού του νέου επιστήμονα;

Του απάντησα.

Ο Θεός κι η ψυχή μου!