Οι δημοσκοπήσεις που μόλις πρωτοεμφανίστηκαν εδώ, στα τέλη του ΄80 , παράλληλα με την εμφάνιση της AGB και άλλων μικρότερων εταιρειών μέτρησης, άρχισαν να «επηρεάζουν» το κοινό. Πολύ λίγο αρχικά, κυρίως για ραδιοτηλεόραση, αρκετά περισσότερο αργότερα, όταν μπήκαν στο πολιτικό παιχνίδι και «υιοθετήθηκαν» από τα ίδια τα ΜΜΕ με τα οποία ασχολούνταν. Έτσι απέκτησαν «αξιοπιστία».
Έπαψαν να μετράνε μόνο τηλεθεάσεις, «μπήκαν» φουριόζικα στην έμμεση διαμόρφωση της Κοινής Γνώμης και πέτυχαν. Όχι μόνες τους, όχι χωρίς «συμμαχίες», που πλήθαιναν ολοένα και περισσότερο. Περισσότερες εταιρίες, περισσότερες συμμαχίες, περισσότεροι ευνοούμενοι, περισσότεροι…αγνοούμενοι.
Τηλεοπτικοί ή ραδιοφωνικοί αστέρες, τραγουδιστές, απορρυπαντικά και μέσα σ' όλα, σιγά-σιγά και πολιτικοί. Επί σειρά ετών, ακούγονται και λέγονται ΠΟΛΛΑ για τις εταιρίες δημοσκοπήσεων, αλλά τίποτε ουσιαστικό δεν αποδείχθηκε ποτέ για παραπλανητική και μονόπλευρη παρουσίαση καταστάσεων.
Είναι αρκετά δύσκολο φυσικά να διαστρεβλώσεις μια γενική κατάσταση. Ποιο κόμμα προτιμάτε, τα Σκόπια να ονομαστούν Μακεδονία, ο δημοφιλέστερος πρωθυπουργός... . Κάποια στιγμή, η «πελατεία» αυξήθηκε. Μπαίνοντας και σε «μικρότερα», εξειδικευμένα θέματα και συγκεκριμένα άτομα, η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει. Διότι οι διάφοροι «Μεγάλοι», «Ματσωμένοι», «Μάγκες» και «Εκλεκτοί» είναι πάντα «μέσα» στα κυκλώματα. Και οι «Μικροί» παραμένουν απ' έξω. Εκτός και αν προσχωρήσουν κι αυτοί. Οπότε ποιος θα μείνει απ' έξω; Ενδιαφέρουσα ερώτηση.
Αυτό το ένα βασικό ρυθμιστικό στοιχείο, ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ σε «έλεγχο». Το άλλο, είναι απλώς ένα κύμα που εξελίσσεται σε τσουνάμι. Κι όποιος το παραγνωρίζει, δεν τον σώζουν δέκα δημοσκοπήσεις.
Ακόμη δεν έχει ρυθμιστεί οριστικά το θέμα της Ιστορίας της ΣΤ΄Δημοτικού. Αλλά παρά τις ενέργειες, αποφάσεις και «διορθώσεις», παρά το ότι δεν ικανοποιήθηκα από όσα έμαθα για το «νέο πρόσωπο» του βιβλίου, θεωρώ ότι αυτοί που αποφασίζουν, έχουν κατανοήσει τη ζημιά που παθαίνει τόσο το κόμμα, όσο και μεμονωμένα άτομα απ΄αυτή την εκκρεμότητα.
Κινούμαστε στη «σωστή κατεύθυνση». Και ότι ο σκληρός αγώνας που πολλοί δώσαμε εναντίον του περίεργου «κατασκευάσματος», κάπου βρίσκει ανταπόκριση.
Ωστόσο – δυστυχώς για πολλούς - αυτό δεν είναι παρά μόνον η αρχή. Δεν είναι μόνο το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄Δημοτικού «για τα μπάζα». Είναι κι άλλα βιβλία απ΄αυτή την περίφημη «νέα φουρνιά».
Τι θα κάνουμε;
(Το Παρόν της Κυριακής - 19/8/2007)
