| Τόσα Πολλά Ερωτηματικά
Από τη στιγμή που ξέσπασε (αποκαλύφθηκε, ανακοινώθηκε, διέρρευσε, προωθήθηκε, κοινοποιήθηκε, πείτε όποιο ρήμα θέλετε) το τελευταίο κρούσμα με ντόπινγκ Ελλήνων αθλητών, δεν σταμάτησα να σκέφτομαι και να αναρωτιέμαι πόσο ένοχος είμαι εγώ προσωπικά. Διότι για το θέμα του ντόπινγκ στον αθλητισμό, δεν υπάρχει μέσα μου καμία αμφιβολία: Η ευθύνη είναι η συλλογική.
Τι δεν έκανα; Σε ποιον δεν είπα αυτά που έβλεπα, αυτά που μελετούσα, τα συμπεράσματά μου, τις εμπειρίες μου , τις συζητήσεις μου; Τι δεν σκέφτηκα; Τι δεν έψαξα; Που δεν έψαξα; Ποιον αθώωσα αβασάνιστα; Ποιον δαχτυλόδειξα άδικα; Τι προσπάθησα να αποφύγω; Τι φοβήθηκα; Ποιον κάλυψα; Πόσες φορές κοίταξε από την άλλη πλευρά; Ποια ενέργεια δεν έκανα; Σε ποιον δεν μίλησα; Τι δεν έγραψα;
Γιατί αν καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα για το τι δεν έκανε, τι δεν είπε, τι συγκάλυψε, τι απέφυγε ο ΚΑΘΕΝΑΣ από μας , τις εκατοντάδες ανθρώπων από το χώρο του αθλητισμού, της ιατρικής, της πολιτικής, της δημοσιογραφίας, της κοινωνίας που ασχοληθήκαμε με το ντόπινγκ, θα ανακαλύψουμε που βρίσκεται η ευθύνη. Θα βρούμε τη χρυσή τομή. Τον Μέσο Όρο Ευθύνης του καθενός μας.
Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τα έχω κάνει, από το 1983, σχεδόν όλα. Ότι δεν έκανα, προφανώς ή δεν το έχω σκεφτεί ακόμα, ή δεν απέχει και πολύ από του να αρχίσω να φωνάζω μέρα- μεσημέρι στην Πλατεία Συντάγματος.
Αλλά επειδή η εύκολη λύση απ΄ όλους τους ξερόλες τριγύρω μας είναι να σου κουνήσουν το δάχτυλο και να σου πουνε «κι εσύ τι έκανες;» είμαι υποχρεωμένος να καταθέσω τι έλεγα και έγραφα στο σοβαρότερο και εγκυρότερο φόρουμ που είχα την τιμή να προσπαθήσω να λειτουργήσω, τη Βουλή :
Ως μέλος της Διακομματικής Επιτροπής « Για τη Διαμόρφωση Θεσμικού Πλαισίου Εγγυήσεων Διαφάνειας στον Αθλητισμό και το Ντόπινγκ» που εργάστηκε μήνες ολόκληρους (πρόεδρος Τάσος Σπηλιόπουλος, μέλη Βούλτεψη, Κωνσταντάρας, Κιλτίδης, Φούσας, Αλευράς, Δαμανάκη, Λιντζέρης, Τζάκρη, Κουβέλης, Ιωαννίδης, Κοσιώνης) συνυπέγραψα στις 12 Δεκεμβρίου του 2005 την Έκθεση που υποβλήθηκε στην κυβέρνηση και τα κόμματα και δόθηκε στη δημοσιότητα.
Η Έκθεση αποτελείτο από 82 σελίδες και περιελάμβανε όλα τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε και τα πρόσωπα που κλήθηκαν στις ακροάσεις, καθώς και συγκεκριμένες προτάσεις 11 σημείων. Καταλόγιζε – όπως έγραψαν οι εφημερίδες- « Βαρύτατες ευθύνες στην Πολιτεία, την αθλητική ηγεσία, αλλά και τις ομοσπονδίες για τη διόγκωση και έξαρση του φαινομένου του ντόπινγκ στην Ελλάδα».
Οι ολίγες εφημερίδες που ασχολήθηκαν, υποσημείωναν ότι το πόρισμα ήταν ομόφωνο και εκτιμούσε ότι « οι ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας του αθλητισμού για την αδιαφάνεια στο χώρο είναι «τεράστιες και διαχρονικές», καθώς και ότι η υπόθεση Κεντέρη - Θάνου αποτέλεσε την κατάληξη της λειτουργίας ενός ολόκληρου συστήματος παραγόντων και «κυκλωμάτων», τα οποία λειτουργούσαν υπό καθεστώς γενικής ανοχής, προκειμένου να μην αμφισβητηθούν οι ελληνικές επιτυχίες στον αθλητισμό και να μην πληγεί το γόητρο της χώρας, αν όχι και για να εξυπηρετηθούν ευθέως οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα.»
Προσωπικά, στο ερώτημα «Τι είδους αθλητισμό θέλουμε (σε ότι αφορά τη διαφάνεια και το ντόπινγκ), απαντούσα:
« Δεν φτάνω στην ακρότητα του να υποστηρίξω την πλήρη «ερασιτεχνοποίηση» κάθε μορφής αθλητισμού δεδομένου ότι αυτό θα σήμαινε πλήρη εξαφάνιση των Ελλήνων αθλητών από το διεθνές στερέωμα ωστόσο προτείνω:
α. εκλογίκευση των κάθε λογής ωφελημάτων των πρωταθλητών,
β. Αποσύνδεση του σχολικού και πανεπιστημιακού αθλητισμού από το «κύκλωμα» παραγωγής πρωταθλητών και ανεξαρτητοποίησή τους,
γ. σαφή και καθοριστικό διαχωρισμό του «υψηλού αθλητισμού» και «πρωταθλητισμού» από τον ερασιτεχνικό και μαζικό αθλητισμό ,
δ. αυστηρότατους ελέγχους αντιντόπινγκ σε όλες τις βαθμίδες αθλητισμού και αυστηρότατες ποινές και
ε. Πλήρη απεξάρτηση του «επαγγελματικού» και «υψηλού» αθλητισμού – ιδίως στα ομαδικά αθλήματα- από τον Κρατικά επιχορηγούμενο αθλητισμό.
Πιστεύω ότι το ντόπινγκ, για να αντιμετωπιστεί, χρειάζεται σύγκρουση. Γι αυτό άλλωστε και πρότεινα στην Επιτροπή:
- Μέσα σε έξι μήνες, όλες οι Ομοσπονδίες και τα Σωματεία τους να ελεγχθούν λεπτομερώς από ad hoc Επιτροπή . Τα αποτελέσματα των ελέγχων να παρουσιαστούν στο Κοινοβούλιο και να επακολουθήσει διάλογος με την Κυβέρνηση, το Υπουργείο Αθλητισμού , την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
- Να εξαφανιστεί το φαινόμενο της αντίφασης του τα ίδια άτομα να βρίσκονται στη θέση του ελέγχοντος και του ελεγχομένου.
- Το εθνικό πρόγραμμα αντιντόπινγκ να αποκτήσει ανεξαρτησία από τις εθνικές ομοσπονδίες και ο έλεγχος να μη γίνεται από τις ομοσπονδίες.
- Να ενισχυθούν οι εθνικές ανεξάρτητες αρχές οι οποίες ωστόσο ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΕΞΟΝΥΧΙΣΤΙΚΑ.
Αισθάνομαι βαθιά θλίψη για όσα συμβαίνουν. Αλλά –ίσως για πρώτη φορά μετά τόσα χρόνια- αισθάνομαι ότι έπραξα στο ακέραιο το καθήκον μου. Ας αναζητηθούν αυτοί που δεν το έπραξαν κι ας μας πουν τι θα κάνουν ΤΩΡΑ.
|
