1. Στάση εργασίας από ΟΛΜΕ-ΔΟΕ . Απεργιακές κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων. Δίωρη στάση εργασίας, 24ωρη απεργία για την Πέμπτη. Στα ιδιωτικά σχολεία.

2. Συγκέντρωση στην Κλαυθμώνος. Τρίωρη στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ από τις 12 το μεσημέρι.

3. Παράνομη και καταχρηστική κρίθηκε από τη Δικαιοσύνη η προγραμματισμένη για την Τετάρτη 24ωρη απεργία των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας. Το τοπίο παραμένει θολό, αφού οι ελεγκτές μελετούν πλέον την κήρυξη τεσσάρων τρίωρων στάσεων εργασίας.

4. Οι αποφάσεις των συνελεύσεων για τις κινητοποιήσεις των αγροτών βρίσκονται σε εκ διαμέτρου αντίθετεςκατευθύνσεις. Αποχώρησαν οι αγρότες της Πελοποννήσου από τον Ισθμό, παραμένουν δεκάδες άλλα μπλόκα.

5. Από τις κινητοποιήσεις των αγροτών, σημειώνονται ελλείψεις σε εξειδικευμένα φάρμακα και προϊόντα και παραμένουν «παγωμένες» οι εξαγωγές, τα εργοστάσια χωρίς πρώτες ύλες και τα ΚΤΕΛ σε 45 νομούς.

6. Ένταση για τρίτη μέρα μεταξύ κατοίκων και δυνάμεων των ΜΑΤ στην συμβολή Πατησίων και Κύπρου, όπου ο Δήμος Αθηναίων θα κατασκευάσει υπόγειο γκαράζ και έκοψε δέντρα από παρκάκι. Πορεία προς το δημαρχείο, κλειστή η Πατησίων. Σοβαρά επεισόδια τη Δευτέρα το απόγευμα καθώς οι 100-150 διαμαρτυρόμενοι έκαψαν ανενόχλητοι δεκάδες κάδους απορριμμάτων. Σκηνικό πολέμου.

Τι άλλο δεν πρόσεξα; Τι άλλο παρέλειψα; Τι άλλο θυμάστε εσείς να έχει προηγηθεί στην Αθήνα, στην Ελλάδα τους τελευταίους 2-3 μήνες;

Δεν θέλω να μπω στην εξειδίκευση των στοιχείων καθενός από τα αναφερόμενα «μέτωπα» γιατί προτιμώ να αφήσω τον καθένα να σχηματίσει τη δική του άποψη για τα γεγονότα. Δεν μπορώ όμως να μην αναρωτηθώ: Πως στο καλό καταφέρνει και μένει όρθια αυτή η χώρα, αυτός ο λαός, αυτή η κυβέρνηση αφού η επίθεση είναι γενικευμένη εναντίον της χώρας, του λαού και – κυρίως- της κυβέρνησης;

Θλιμμένοι, ταλαιπωρημένοι, απορημένοι πολίτες βλέπουν κάθε μέρα το επίπεδο της καθημερινότητάς τους και της ζωής τους να υποβαθμίζεται από καλά οργανωμένες μειοψηφίες και θεωρούν, μέσα στην απογοήτευση και την «τσαντίλα» τους ότι ΚΑΝΕΙΣ δεν κάνει ΤΙΠΟΤΑ. Νοιώθουν ότι είναι ανυπεράσπιστοι. Και δεν ξέρουν τι συμβαίνει. Διαβάζουν άλλα αντ' άλλων στις εφημερίδες, ακούνε άλλα αντ' άλλων στα ραδιόφωνα, παρακολουθούν άλλα αντ΄ άλλων στις τηλεοράσεις, δεν πιστεύουν πια κανέναν.

Αλλά η χώρα, ο λαός, η κυβέρνηση, οι πόλεις μας δεν απειλούνται από αόρατους εχθρούς. Ορατοί είναι οι εχθροί. Που όλοι τους θέλουν να καταστρέψουν την κυβέρνηση, ταυτόχρονα καταστρέφοντας τη χώρα, τις πόλεις, τις περιουσίες, τις επιχειρήσεις, τα μαγαζιά, τη ζωή μας.

Δεν μπορώ παρά να θυμηθώ τα λόγια του Κινέζου ηγέτη / δικτάτορα Μάο Τσε Τουνγκ: «Αναταραχή στην κοινωνία; Πολύ ωραία.»