Με αφορμή την Παγκόσμια μέρα της Γυναίκας που γιορτάζεται σ΄ όλο τον κόσμο στις 8 Μαρτίου με πολλά και διάφορα ταρατατζούμ, λόγια, απολογισμούς, υποσχέσεις, καταλογισμούς ευθυνών, διαπιστώσεις και άλλα πολλά, το 7^ο Δημοτικό Διαμέρισμα της Αθήνας, στους Αμπελόκηπους, σε συνεργασία με το Δήμο, το Europdirect και το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας, διοργάνωσε τις προάλλες μια μικρή, σεμνή εκδήλωση.

Καλές οι ομιλήτριες και χαμηλών τόνων, η κ. Τσουμάνη Γ.Γ. Ισότητας, η κ. Δασκαλάκη, Αντιδήμαρχος, η κ. Ζενάκου, πρόεδρος του Διαμερίσματος και του ΚΕΘΙ, η δημοσιογράφος Πηνελόπη Γαβρά.

Και στο ακροατήριο, οι απλές, καθημερινές γυναίκες των Αμπελοκήπων. Για τις οποίες και είναι κάθε χρόνο αυτές οι εκδηλώσεις. Για τις οποίες και πρέπει να είναι οι ενέργειες, τα συμβούλια, οι αποφάσεις, οι προσπάθειες. Με στόχο την πραγματική Ισότητα. Τις νομοθετικές πρωτοβουλίες. Τις καίριες παρεμβάσεις για ίση κατανομή ευθυνών και ευκαιριών σε πολιτική, οικονομία, κοινωνία.

Πολύ μικρή η προσωπική μου παρέμβαση. Μ' ένα βίντεο 3,5 λεπτών με τίτλο «Η Ευρώπη, είναι γένους θηλυκού».

Πιστεύω στη Γυναίκα και στην Ισότητα. Πάσχω και υποφέρω όταν βλέπω αδικία, διαχωρισμό , υποβάθμιση . Και εκτιμώ το γυναικείο φύλο. Τι έλεγα στο βίντεο;

«Η Ευρώπη είναι γένους θηλυκού. Όπως άλλωστε και η Ελλάδα... και η αγάπη... και η μητέρα... και οι περισσότερες άλλες καλές λέξεις της γλώσσας μας, της κληρονομιάς μας, της αφθονίας των ιδεών μας, της μεγαλοσύνης της ανθρώπινης ύπαρξης και της τελειότητάς της.

Όπως κι όλες οι άλλες λέξεις που αποπνέουν, προτείνουν, υπονοούν, προυποθέτουν μια αγαθή, γλυκιά, απαλή, καλή αίσθηση. Η αγάπη…η αφοσίωση…η ειλικρίνεια….η γαλήνη…η ομορφιά…η εμπιστοσύνη…η αποφασιστικότητα…η ιδέα…η πίστη…η αποτελεσματικότητα….η στοργή…η φιλία…η εκπαίδευση….η ευρυμάθεια….η μητρότητα…η σοφία…η κατανόηση…η προσπάθεια…η ευρηματικότητα…η εγρήγορση…η δύναμη…η ευφυία.

Και η ελληνική γλώσσα είναι κι αυτή θηλυκή. Με δύναμη. Ευλογία. Έμπνευση. Αρτιότητα. Καλαισθησία. Ποίηση. Ζωή. Η Ευρώπη είναι γένους θηλυκού. Σαν τη γυναίκα. Σαν τη σημερινή γυναίκα. Που η θέση της στη σύγχρονη Ευρώπη είναι καταλυτική. Απόλυτα πρωταγωνιστική. Νομοτελειακή. Ευλογημένη. Και καθοριστική. Ξεκινά από τη θέληση…την προσπάθεια…τη βούληση…τη μόρφωση…τη δουλειά…φτάνει στην αφοσίωση…στην καταξίωση…στην επιτυχία. Και καταλήγει στην αποθέωση.»

Έγραφα κι έλεγα και κάποια άλλα , για την ανάγκη για επιβίωση, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, την πραγμάτωση της ιδέας της ισότητας, την ολοκλήρωση της πάλης για δικαιοσύνη. Όλα, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά λέξεις γένους θηλυκού. Το προσέξατε;

Τα πίστευα. Τα πιστεύω. Είμαστε όμως όλοι «εντάξει»;

Ας το σκεφτούμε.