Αρχική > Απόψεις και Παρεμβάσεις > Ανεξάρτητη Διαβίωση

Η Ανεξάρτητη Διαβίωση είναι το μέτρο που εξισώνει το βιοτικό επίπεδο του ανθρώπου με κινητική αναπηρία.

Με μια ξεχωριστή προσωπικότητα του χώρου των ατόμων με αναπηρία, τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο, επί πτυχίω φοιτητή της Ιατρικής, συναντήθηκε ο Δημήτρης Κωνσταντάρας προκειμένου να ολοκληρώσει το περίγραμμα των προτάσεων, σκέψεων και πρωτοβουλιών που αναπτύσσει για τους αναπήρους.

Ο Στέλιος, που οι γονείς του έμαθαν όταν ήταν 14 μηνών πως πάσχει από μια γενετική ασθένεια με το όνομα "νωτιαία μυϊκή ατροφία" και πως δεν θα περπατούσε ποτέ, αγωνίζεται ,μαζί με άλλους δυναμικούς εκπροσώπους του Αναπηρικού Κινήματος για σειρά θεμάτων, κορυφαίο των οποίων είναι η "Ανεξάρτητη Διαβίωση".

Ανεξάρτητη διαβίωση: Η δυνατότητα του να είσαι Άνθρωπος με Αναπηρία (ΑμεΑ)

Ανεξάρτητη διαβίωση είναι η έννοια της ενδυνάμωσης των ανθρώπων με αναπηρίες προκειμένου να πάρουν τον έλεγχο στις ζωές τους, να έχουν την ελευθερία να συμμετέχουν ολοκληρωμένα στην κοινότητά τους. Πρόκειται για μια φιλοσοφία και ένα κίνημα των ατόμων με αναπηρία που δουλεύουν για αυτοκαθορισμό, ίσες ευκαιρίες και αυτοσεβασμό.

Αυτοκαθορισμός σημαίνει να έχεις το δικαίωμα και την ευκαιρία να επιδιώξεις αυτά που επιλέγεις. Να έχεις την ελευθερία να αποτύχεις και να μάθεις από τα λάθη σου όπως ένας ικανός σωματικά. Να έχεις την επιλογή να φας αυτό που θέλεις να φας, να φορέσεις τα ρούχα που θέλεις να φορέσεις, να επιλέξεις τους βοηθούς σου κ.ο.κ. Η φιλοσοφία της ανεξάρτητης διαβίωσης αναγνωρίζει δηλαδή ότι οι άνθρωποι με αναπηρίες έχουν το δικαίωμα των επιλογών στη ζωή τους, των αποφάσεών τους, των λαθών τους και ότι είναι ενεργοί στην συμμετοχή στην κοινότητα.

Με τον ορισμό " Ανεξάρτητη Διαβίωση" (ΑΔ) αναφερόμαστε στις παρακάτω αρχές - άξονες:

1. Συμβουλευτική Ομοτίμων (Peer Support)

2. Αποϊδρυματοποίηση

3. Αναδιαμόρφωση

4. Προσωπικοί Βοηθοί (Personal Assistance)

5. Άμεσες Πληρωμές (Direct Payments)

Οποιοσδήποτε ορισμός, συνθήκη, κατάσταση δεν πληρεί τα παραπάνω δε μπορεί να θεωρείται ΑΔ.

Λίγα λόγια για το καθένα:

1. Χρήση της αμοιβαίας υποστήριξης ως το κυριότερο εκπαιδευτικό εργαλείο για την ανταλλαγή πληροφοριών, εμπειριών και γνώσεων

2. Αντίθεση σε όλους τους τύπους ιδρυμάτων, που είναι ειδικά σχεδιασμένα για άτομα με αναπηρία. Το ίδρυμα είναι κάθε δημόσιο ή ιδιωτικό ίδρυμα, οργανισμός ή υπηρεσία, το οποίο δημιουργεί ειδικές, απομονωμένες λύσεις για τα άτομα με αναπηρία στην εκπαίδευση, στην εργασία, στη στέγαση, στις μεταφορές, στην προσωπική βοήθεια και σε όλους τους άλλους τομείς της ζωής, το οποίο από τη φύση του περιορίζει τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία, να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις για τη ζωή τους ή περιορίζουν τις ευκαιρίες τους για συμμετοχή στην κοινωνία επί ίσοις όροις.

3. Προσπελασιμότητα των μαζικών μεταφορών, των λεωφορείων και των ταξί, των δημόσιων και των κοινόχρηστων χώρων.

4. *Αποτελεί το κλειδί στο κίνημα για την Ανεξάρτητη Διαβίωση. Το "προσωπικοί" δηλώνει ότι οι υπηρεσίες που λαμβάνει ο άνθρωπος με αναπηρία πρέπει να είναι σύμφωνα με τις ανάγκες του, τις δυνατότητες του, και τις συνθήκες ζωής του. Ότι ο χρήστης αποφασίζει ποιες δραστηριότητες πρόκειται να ανατεθούν σε τρίτους, σε ποιους καθώς και πότε και πώς πρέπει αυτές να πραγματοποιηθούν. Η λέξη "βοηθός" απλά δηλώνει το είδος της σχέσης. Σε καμία περίπτωση η λέξη αυτή δεν υποδηλώνει "φροντίδα".

*Σημαίνει ότι αντισταθμίζονται οι ανικανότητες – αδυναμίες με την ανάθεση των εργασιών των ατόμων με αναπηρία από τα ίδια τα άτομα σε άλλα πρόσωπα. Αυτές οι εργασίες περιλαμβάνουν τις δραστηριότητες που δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν οι ίδιοι ή στις οποίες δεν είναι καλοί. Εξουσιοδοτούν προκειμένου να έχουν το χρόνο και την ενέργεια να εκτελούν εκείνες τις δραστηριότητες που μπορούν να εκτελέσουν καλά.

*Αφορά κυρίως, αλλά όχι μόνο, άτομα με αναπηρία που εξαρτώνται για την επιβίωσή τους, στην πρακτική βοήθεια των άλλων προσώπων για τις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, όπως: μπάνιο, ένδυση, αφόδευση, ψώνια, προετοιμασία γευμάτων και καθαριότητα και την επικοινωνία (στην περίπτωση της μη-λεκτικής ικανότητας), τη διάρθρωση της ημέρας (για τα άτομα με ψυχιατρική αναπηρία). Εν ολίγοις, οι βοηθοί υποστηρίζουν τις δραστηριότητες εκείνες, τις οποίες θα είχε φέρει εις πέρας ο χρήστης μόνος του, αν δεν υπήρχε φυσική, αισθητήρια ή νοητική αναπηρία.

*Δικαίωμα έχουν και τα άτομα μικρής ηλικίας ή άτομα με αναπηρίες.

*Με απλά λόγια «προσωπική βοήθεια» σημαίνει ότι ο χρήστης είναι το αφεντικό. Αναγνωρίζεται ότι οι χρήστες με διανοητική αναπηρία ή δυσκολίες εκμάθησης θα χρειαστούν την υποστήριξη τρίτων για τις λειτουργίες αυτές.

5. *Δυνατότητα χρήσης ενός μέρους του ποσού που δικαιούνται οι άνθρωποι με αναπηρίες για να ζήσουν ως τρόφιμοι σε κάποιο ίδρυμα, για να ζήσουν μέσα στην κοινότητα σε κανονική κατοικία.

*Έχοντας τα χρήματα για να αγοράσει κάποιος την υποστήριξη που επιθυμεί δίνει την δυνατότητα στους ανθρώπους με αναπηρίες να δημιουργήσουν το είδος και τον τρόπο της υποστήριξης που είναι κατάλληλη για εκείνους ανάλογα με τις ανάγκες τους, γεγονός που βελτιώνει την ποιότητα της ζωής τους. Από απλοί δέκτες υπηρεσιών οι οποίοι βασίζονται σε άλλους να καλύψουν τις ανάγκες τους γίνονται καταναλωτές οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να προσλάβουν τον άνθρωπο ή τους ανθρώπους που θεωρούν κατάλληλους να εργαστούν για αυτούς.

*Οικονομικά λιγότερο δαπανηρή από την ιδρυματική πρακτική. Σε αντίθεση με την ιδρυματική πρακτική, η Ανεξάρτητη Διαβίωση συμβάλλει στην αύξηση των θέσεων εργασίας.

Συνδυάζοντας το 4ο και το 5ο έχουμε ως αποτέλεσμα να καθιστά η ΑΔ τους χρήστες ικανούς να πάρουν τη θέση που δικαιούνται μέσα στην οικογένεια, στην εργασία και την κοινωνία, με όλα τα δικαιώματα και καθήκοντα, που ο εν γένει πληθυσμός θεωρεί δεδομένα. Με την προσωπική υποστήριξη τα άτομα με σοβαρές αναπηρίες παύουν να αποτελούν πια βάρος στις οικογένειες τους. Δε χρειάζεται γονείς και σύζυγοι να παραμένουν στο σπίτι και να θυσιάζουν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία. Δε χρειάζεται το άτομο με αναπηρία να προσαρμόσει τη ζωή του στο πρόγραμμα του οικογενειακού του κύκλου που παρέχει τη βοήθειά του. Μπορεί να εργαστεί, να σπουδάσει, να ταξιδέψει, να αποφασίζει για τη ζωή του και γενικά να έχει τα αυτονόητα δικαιώματα και υποχρεώσεις που έχει ο κάθε άνθρωπος της κοινωνίας μας. Έτσι, όχι μόνο δε χάνεται εργατικό δυναμικό, εξαιτίας της φροντίδας του ατόμου με αναπηρία από τον ένα γονέα, αλλά αντιθέτως αυξάνονται τόσο γιατί το άτομο με αναπηρία γίνεται παραγωγικό όσο και γιατί νέες θέσεις εργασίας δημιουργούνται (βλ. προσωπικοί βοηθοί).

Η έννοια της Ανεξάρτητης Διαβίωσης είναι αντίθετη στην πολιτική των επιδομάτων και το μόνο που αναζητά ως φιλοσοφία είναι οι κοινωνικές υπηρεσίες. Για αυτό κάθε άτομο με αναπηρία που σέβεται την προσωπικότητά του πρέπει να υποστηρίζει το "ΟΧΙ ΣΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΡΙΣΜΑ, ΝΑΙ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΟ ΒΙΟΤΙΚΌ ΜΑΣ ΕΠΙΠΕΔΟ"

Η Ανεξάρτητη Διαβίωση λοιπόν ως θεωρία και ως πρακτική είναι αυστηρά προδιαγεγραμμένες. Η Ανεξάρτητη Διαβίωση ουδεμία σχέση έχει με την Αυτόνομη Διαβίωση ή με την Ημιαυτόνομη Διαβίωση.

Ο Στέλιος για τον Στέλιο

" Από πολύ νωρίς μου έγινε συνειδητό, η ύπαρξη μιας κοινωνίας χωρίς διαφοροποιήσεις αφού σε όλη τη μαθητική μου πορεία πήγα σε σχολεία που το διαφορετικό το έβλεπαν φυσιολογικό. Πάντα ήμουν πρώτος στο σχολείο. Με δέκα τελείωσα το δημοτικό, με δεκαεννιά και εννιά το γυμνάσιο και με είκοσι το λύκειο, που αποτέλεσε και το εισιτήριό μου για να μπω στην ιατρική σχολή της Αθήνας και να είμαι τώρα τεταρτοετής φοιτητής.

Παράλληλα, παρακολουθώ και σεμινάρια της ομοιοπαθητικής με σκοπό παίρνοντας το δίπλωμά μου από το πανεπιστήμιο να πάρω και το δίπλωμα σε αυτή την εξαίρετη επιστήμη που λέγεται ομοιοπαθητική. Τέλος, σα μαθητής έχω πάρει δυο φορές το τρίτο βραβείο στους διαγωνισμούς της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας και το 2000–2001 μπήκα στη Βουλή ως έφηβος βουλευτής".

 
        
 
©2004-2024 Created and Powered by EXIS I.T. - Designed by ::ittech.gr::