Το «ανακάλυψα" τώρα, αρκετούς μήνες μετά, στο www.newstime.gr το άρθρο του κ. Παν. Γαλιατσάτου , γραμμένο στις 4 Σεπτεμβρίου του 2009, με τίτλο «Οι θεματοφύλακες του Καραμανλισμού» και το μεταφέρω:
Η πρώτη μέρα της προεκλογικής εκστρατείας, έκρυβε μια δυσάρεστη έκπληξη για τη ΝΔ. Ο εμφύλιος που υπέβοσκε, εδώ και μέρες, στην οικογένεια Καραμανλή έφτασε στο αποκορύφωμά του. Ο Μιχάλης Λιάπης πέταξε -κυριολεκτικά στα μούτρα του εξαδέλφου του- την απόφασή του να μην συμμετάσχει στις εκλογές, καθιστώντας τον υπεύθυνο για μια ενδεχόμενη ήττα, αλλά και για τις αρνητικές της επιπτώσεις στη ΝΔ. Αυτή η εξέλιξη δεν θα μείνει χωρίς συνέπειες για τη ΝΔ, καθώς αποδυναμώνει τον καραμανλισμό, ο οποίος αποτελεί το συνεκτικό ιστό για την συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών του κόμματος.
Η κατάπληξη που προκάλεσε αυτή η αντίδραση στο Μαξίμου αλλά και τη Ρηγίλλης, είναι ενδεικτική για την κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι μηχανισμοί εξουσίας στη ΝΔ. Στο επιτελείο του Πρωθυπουργού θεωρούσαν ότι ο κ. Λιάπης θα ακολουθούσε την πεπατημένη και θα συστρατευόταν στον κοινό αγώνα. Δεν περίμεναν τέτοια έκρηξη την ημέρα που ο Πρωθυπουργός θα πήγαινε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως δεν είχαν προβλέψει - και δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν - το πλήγμα στην επικοινωνιακή τους στρατηγική, το οποίο κατάφεραν οι προσχωρήσεις δύο πρώην βουλευτών τους, του Δημήτρη Κωνσταντάρα και του Γιώργου Γαρουφαλιά στο ΛΑΟΣ.
Το πλήγμα στον Πρωθυπουργό ήταν ισχυρό, και όχι μόνον επειδή ο κ. Λιάπης με την ανακοίνωσή του επιχείρησε να ακυρώσει τα επιχειρήματα που επικαλέστηκε ο πρώτος υπέρ της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες: «με τι επιχειρήματα θα ζητήσουμε και πάλι την ψήφο του λαού, όταν χθες εμφανιστήκαμε να ομολογούμε ότι αποτύχαμε τα χρόνια που κυβερνάμε», αναρωτήθηκε ο κ. Λιάπης. Δεν δίστασε, μάλιστα, να αφήσει αιχμές για την χειραγώγηση του Πρωθυπουργού από επιχειρηματικά συμφέροντα: «προ μηνός, με επιστολή μου στον πρόεδρο του κόμματος είχα επισημάνει τους κινδύνους των πρόωρων εκλογών για τον τόπο και το κόμμα. Αλλά, κυρίως, για τον ίδιο προσωπικά. Τότε είχε συμφωνήσει, κάποιοι με πολλαπλές διασυνδέσεις και προφανείς ιδιοτελείς λόγους τον μετέπεισαν». Ακόμα βαρύτερο ήταν, ότι του αμφισβήτησε την ικανότητα να εκφράζει την καραμανλική παράδοση. Και ο πρώην υπουργός, παρά τα πλήγματα που έχει δεχτεί στο προφίλ του τους τελευταίους μήνες και χρόνια, αποτελεί μια από τις σημαίες του καραμανλισμού στη ΝΔ. Ήταν, άλλωστε, ιδρυτικό της στέλεχος και ο αγαπημένος ανιψιός του εθνάρχη.
Ανεξάρτητα από τα κίνητρα που αποδίδονται από στελέχη της ΝΔ στον κ. Λιάπη (ότι δεν θα επανεκλεγόταν στη Β’ Αθήνας, ότι δεν θα τον έβαζαν στα ψηφοδέλτια) και ανεξάρτητα από το πώς θα πορευτεί πολιτικά ο ίδιος στο μέλλον - δεν είπε άλλωστε πουθενά ότι θα αποχωρήσει από την πολιτική - ο εμφύλιος ανάμεσα στους θεματοφύλακες του καραμανλισμού αποτελεί μια πολύ σοβαρή εξέλιξη για τη ΝΔ, καθώς από αυτή τη διαμάχη, ο καραμανλισμός θα βγει εξαιρετικά αποδυναμωμένος. Ο κ. Κώστας Καραμανλής αποφάσισε να πάει στις εκλογές κόντρα στην κοινή γνώμη του κόμματος του, και απέναντι στις επιθυμίες των ιστορικών καραμανλικών στελεχών που, ασφαλώς, συμμερίζονται την κριτική του κ. Λιάπη για «ιστορικό λάθος», «ατόπημα απέναντι στην παράταξη» και απαρχή μιας «παρατεταμένης κρίσης». Και ο κ. Λιάπης, όμως, επέλεξε να στρέψει τα βέλη του στην ηγεσία την ώρα του αγώνα, κάτι που ερμηνεύεται -από ουκ ολίγους στη ΝΔ- ως μαχαιριά στην πλάτη και υπονόμευση της κοινής προσπάθειας. Ο μόνος χαμένος από αυτήν την εξέλιξη είναι ο καραμανλισμός, που χάνει τις τελευταίες φυσικές του αναφορές και αποδυναμώνεται στη συνείδηση των στελεχών. Για ένα κόμμα, όμως, όπου οκτώ στα δέκα στελέχη αυτοπροσδιορίζονται ως καραμανλικοί, αυτό δεν σημαίνει τίποτε λιγότερο από την απώλεια του συνεκτικού ιστού.
|