Λίγες ώρες μετά την «εκτίμηση» της διαβόητης Goldman Sachs ότι τα ελληνικά 30ετή ομόλογα πέρασαν το «σημείο χωρίς επιστροφή»,  καθώς υποχώρησαν δηλαδή κάτω από το 50% της αρχικής τους τιμής, επίπεδο κάτω από το οποίο η αμερικανική επενδυτική τράπεζα θεωρεί ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ανακάμψουν, ήρθαν και οι εκτιμήσεις  της   PIMCO (Pacific Investment  Management).  Ο κ. Μοχάμεντ Ελ-Εριάν. επικεφαλής της μεγαλύτερης εταιρείας διαχείρισης κρατικών ομολόγων στον κόσμο δήλωσε ότι «η Ελλάδα πόρρω απέχει από την επίτευξη μιας οικονομικής και δημοσιονομικής σταθερότητας» και ότι «δεν έχει κάνει κάποιο βήμα για να ξανακερδίσει την πρόσβαση στις διεθνείς αγορές».

Αρχίζω και νοιώθω ένα «φούντωμα». Το νοιώθετε κι εσείς; Αισθάνομαι ότι με καταλαμβάνει ένας τεράστιος θυμός. Το αισθάνεστε κι εσείς;

Τα πράγματα γίνονται όμως ακόμα χειρότερα καθώς στην  απογοητευτική αυτή εκτίμηση της Goldman Sachs προστίθεται  νέα  δήλωση  του διευθύνοντος συμβούλου της « Pimco» , ότι «η Ελλάδα ίσως έχει μπροστά της μια χαμένη δεκαετία», καθώς αντιμετωπίζει μια λατινοαμερικάνικου τύπου κρίση.

Η  ειδησεογραφία με τρομάζει και με κάνει έξαλλο: Στην αγορά του Λονδίνου η ονομαστική αξία του 30ετούς ομολόγου της ελληνικής κυβέρνησης που λήγει το Σεπτέμβριο του 2040 έπεσε το απόγευμα της Τρίτης στα 49,68 σεντς (στο 49,68% της αρχικής του αξίας δηλαδή), ενώ η απόδοσή του είχε ενισχυθεί κατά 17 μονάδες βάσης στο 9,91%. Συνεπώς, ορθώς ( κατά τα διεθνή κρατούντα στον Όμορφο Παγκόσμιο Κόσμο των Αγορών) η Goldman Sachs ανακοίνωσε ότι θεωρεί πως  κάτω από το όριο των 50 σεντς οι κάτοχοι πρέπει να κλείσουν τις long θέσεις τους, να σταματήσουν δηλαδή να στοιχηματίζουν ότι η τιμή του ομολόγου θα αυξηθεί στο μέλλον.

Δηλαδή, μας «κρεμάνε» στα μανταλάκια για να στεγνώσουμε και στη συνέχεια να μας σιδερώσουν και να μας διπλώσουν κι να μας βάλουν στα ντουλάπια. Μήπως κάνω λάθος; Μήπως κάποιος που ξέρει περισσότερα μπορεί να μου πει ΤΙ δεν καταλαβαίνω; Μήπως υπάρχουν παράγραφοι, υποπαράγραφοι, σημειώσεις, «ψιλά» γράμματα, κάποιου είδους παραπομπές που δεν τις γνωρίζουμε; Μήπως δηλαδή αυτά που διαβάσαμε υποδηλώνουν κάτι; Και τι; Τι πρέπει να κάνουμε δηλαδή;  Τι λέει ο κ. Τρισέ; Ο κ. Στρος Καν; Ο κ. Παπακωνσταντίνου; Ο κ. Παπανδρέου; Ο κ. Προβόπουλος; Ετοιμάζουμε κάτι; Και τι ακριβώς; Θα απολυθούν καμιά 300αριά χιλιάδες ακόμα; Θα κοπούν κανένα 25% οι συντάξεις; Οι μισθοί; Θα κλείσουν καμιά δεκαριά χιλιάδες μαγαζιά ακόμα; ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Τι θα μπορούσε να σημαίνει η ανακοίνωση, το βράδυ της Τετάρτης,  της  Goldman Sachs ότι στις 3 Σεπτεμβρίου 2010, όταν η ονομαστική αξία του 30ετούς ομολόγου ήταν 54 σεντς, η τράπεζα είχε συστήσει «αγορά» του ελληνικού ομολόγου με τιμή-στόχο τα 65 σεντς και θέτοντας ταυτόχρονα τιμή ρευστοποίησης τα 50 σεντς ; Και τι το ότι , όπως είπε ο Μοχάμεντ Ελ Ριαν «οι εμπειρίες μας για τις κρίσεις δημοσίου χρέους αφορούν τις κρίσεις της δεκαετίας του 1980 στη Λατινική Αμερική, εξ αιτίας των οποίων  η Λατινική Αμερική είχε ζήσει τότε μια χαμένη δεκαετία σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη, την απασχόληση και τις επενδύσεις»; Βασικά, ότι η  Ελλάδα σήμερα αντιμετωπίζει τον ίδιο κίνδυνο».

Κι όσο για τη  Goldman Sachs, της οποίας οι «προφητείες» αποτελούν «εντολές» προς το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, φαίνεται ότι έστειλε  «μήνυμα» προς κάθε «υποτελή» της. Κάτι που ισοδυναμεί με εκβιασμό προς την Ελλάδα. Η οποία δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να αφήνει τη «σωτηρία» της στα χέρια εκείνων  που ανέλαβαν αυτοβούλως  αυτό το έργο αφού πρώτα μας έσπρωξαν στην άκρη του γκρεμού.

Πραγματικά μιλάω τώρα: Μήπως ήρθε η ώρα να θυμώσουμε τέλος πάντων;