Παρακολουθούσα τις προάλλες, αργά το βράδυ, στην ενημερωτική εκπομπή του Kontra Channel την αγωνιώδη προσπάθεια του καλού δημοσιογράφου Άκη Παυλόπουλου να «βγάλει» κάποια σημαντική είδηση, κάποιο ουσιαστικό συμπέρασμα, βιαστικά δυστυχώς και νευρικά, για τη δικογραφία για την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ), την οποία χειριζόταν ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης που διαβιβάστηκε στη Βουλή από τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ν. Παντελή καθώς προέκυψε εμπλοκή πολιτικών προσώπων.

Για όσους γνωρίζουν πώς λειτουργεί το «σύστημα», η υπόθεση ήταν πολύ ξεκάθαρη, ανεξάρτητα των πολιτικών προσώπων για τα οποία προέκυψε εμπλοκή και του είδους της εμπλοκής καθώς αυτό είναι η ουσία της υπόθεσης ενώ η πράξη του οικονομικού εισαγγελέα είναι απλώς ο τύπος αφού ο ίδιος δεν μπαίνει στην ουσία.

Αγωνιωδώς προσπαθούσε ο - τότε ακόμα- Υπουργός Ναυτιλίας Άδωνις Γεωργιάδης να πείσει τους συναδέλφους δημοσιογράφους να τον ακούσουν γιατί τους εξηγούσε ότι η πράξη του κ. Πεπόνη και ενδιαφέρουσα ήταν και σωστή ήταν αλλά «γενναία» δεν μπορούσε να χαρακτηριστεί αφού ο κ. εισαγγελέας ήταν ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να διαβιβάσει στη Βουλή τη δικογραφία.

Ήταν αδύνατον, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειές του, να αλλάξει την άποψη του Άκη Παυλόπουλου ο οποίος , θυμωμένος όπως όλοι μας με το κατάντημα της χώρας μας, εξευτελισμένος όπως όλοι μας από την κοροιδία που μας έχει «πατήσει» το πολιτικό μας σύστημα, ευρισκόμενος σε αγωνία και εγρήγορση να καταγγείλει τους υπεύθυνους πολιτικούς και να ικανοποιήσει τον προδομένο Ελληνικό λαό που αυτή τη στιγμή αναζητεί επώνυμους υπευθύνους της εθνικής μας τραγωδίας, «έχανε» την ουσία και «κόλλαγε» στον τύπο.

Αλλά ακόμη κι όταν κατάφερε ο κ. Γεωργιάδης να εξηγήσει τη διαφορά μεταξύ της ουσίας για την «εμπλοκή πολιτικών προσώπων» και του τύπου της αποστολής της δικογραφίας στη Βουλή, κανείς δεν τον άκουγε. Εντυπώσεις πολλές και σημαντικές, συμπέρασμα ουδέν, ενημέρωση μηδέν. Οι τηλεθεατές δεν έμαθαν τίποτε. Όπως συμβαίνει συνήθως μέσα από το κρατούν σύστημα της τηλεοπτικής ενημέρωσης που προσφέρεται στους δικαίως δυσφορούντες πολίτες οι οποίοι, κάθε φορά που ευχαριστιούνται από το δυναμικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι σημαντικές πολιτικές εξελίξεις από τον «προσφιλή» του παρουσιαστή, πάνε για ύπνο χαρούμενοι ότι «κάτι συνέβη».

Την επομένη, όταν ξυπνούν και ανακαλύπτουν ότι όσα άκουσαν το προηγούμενο βράδυ είχαν μείνει «στα λόγια», δυσφορούν και πάλι, αυτή τη φορά εναντίον των Μ.Μ.Ε. τα οποία πλέον δέχονται την κατηγορία ότι «όλοι ίδιοι είναι» και ότι «τα Μ.Μ.Ε. παίζουν το δικό τους παιχνίδι.

Δεν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια ούτε για τους τηλεοπτικούς δημοσιογράφους , ούτε γιατους πολιτικούς που μιλάνε από την τηλεόραση. Χρειάζεται ΑΜΕΣΑ βελτίωση η ουσία της ενημέρωσης που προσφέρεται και από τις δυο πλευρές. Διαφορετικά, θα συνεχίσουμε να ζούμε σ΄ ένα λαμπερό χώρο εικονικής πραγματικότητας του οποίου την αλήθεια θα εξακριβώνουμε κάθε φορά που θα «περνάμε απ΄ το ταμείο»