Μόλις διάβασα ότι ο
Μιχάλης Χρυσοχοΐδης εξέφρασε στη
Φρανκφούρτη την αντίθεσή του στη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών την άνοιξη και
τάχθηκε υπέρ της ιδέας ο σημερινός πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος να παραμείνει
στη θέση του ως το …2013.
Είπε μάλιστα ότι " οι εκλογές πρέπει να διεξαχθούν το
2013 στο τέλος αυτής της βουλευτικής θητείας, γιατί είναι θέμα
σταθερότητας" και το είπε τονίζοντας ότι « εκφράζει την άποψη ολόκληρου
του κόμματός του, του ΠΑΣΟΚ».
Και κάτι άλλο που είπε : "Η Ελλάδα έχει σήμερα μια
προτεραιότητα: να εφαρμόσει τα μέτρα που υιοθετήθηκαν" για να υπερβεί την
κρίση της και να λάβει τη βοήθεια των Ευρωπαίων εταίρων της και του
ΔΝΤ."Όμως η πρώτη από τις προτεραιότητες είναι η σταθερότητα",
επανέλαβε, επειδή, σύμφωνα με τον ίδιο, αν οργανωθούν προσεχώς εκλογές η χώρα
θα χάσει "τέσσερις με πέντε μήνες".
Πήγα να …πέσω από την καρέκλα μου. Και ο Χρυσοχοίδης
εναντίον των εκλογών; Γιατί; Επειδή οι δημοσκοπήσεις τον φέρνουν τόσο χαμηλά
στις προτιμήσεις των Πασοκτζήδων για διάδοχο του Παπανδρέου; Με εξέπληξε
δυσάρεστα. Πολύ δυσάρεστα.
Μα…τι λέει η κοινή λογική αλλά και οι δημόσιες τοποθετήσεις
της συντριπτικής πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου; Δεν λέει ότι η κυβέρνηση
Παπανδρέου οδηγήθηκε στην «έξοδο» για να έρθει μια κυβέρνηση «συνεργασίας» που
θα προσπαθήσει να διορθώσει κάποια «κακώς έχοντα» και κακώς πραχθέντα» από τον
Παπανδρέου και μετά, να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές για οριστικό
«ξεκαθάρισμα λογαριασμών»;
Φαίνεται πώς όχι. Τον Παπανδρέου ήθελαν απλώς να « φάνε», ΠΑΣόκοι και
Νεοδημοκράτες . Και τώρα, τώρα που βλέπουν ότι ούτε τα κόμματά τους δεν μπορούν
να ελέγξουν, προωθούνμε νύχια και με
δόντια μια …επιμήκυνση του χρόνου μιάς υπηρεσιακής κυβέρνησης «ειδικού σκοπού»
για να…οργανωθούν και δουν τι θα κάνουν.
Και ο λαός; Και η χώρα; Και η πατρίδα; Και το έθνος; Τίποτα
δεν μετράει πιά; Ν αφήσουμε δηλαδή μια
μη εκλεγμένη κυβέρνηση να διαπραγματευτεί τα πάντα και μετά να μας «παραδώσει»
- που λέει ο λόγος δηλαδή γιατί έτσι όπως το πάνε μόνο στους Έλληνες δεν θα την
παραδώσουν- στάχτη και μπούρμπουρη,
σκόνη και θρύψαλα, προαποφασισμένες λύσεις και υπερδεκαετείς προειλημμένες
αποφάσεις προς υλοποίηση;
Δεν λέω άλλα. Προσέξτε όμως: Η λέξη «προδοσία» είναι βαριά
και αποφεύγουμε να την εκφέρουμε. ΑΝ όμως αρχίσουμε και τη λέμε…
