Τα αθλητικό «Θαύμα» της τότε( τέλη δεκαετίας ΄70) Ανατολικής Γερμανίας μας δίδαξε καλά όλους εμάς τους ολίγους της γενιάς μου που ασχολιόμασταν κυρίως με τον κλασικό αθλητισμό, το κολύμπι και την άρση βαρών βασικά το πώς μια τέλεια ιατρο-αθλητική «μηχανή» μπορούσε να ανατρέψει τα πάντα και να παραγάγει αθλητικά «φαινόμενα». Το Ανατολικογερμανικό μοντέλο μεταλαμπαδεύτηκε σχεδόν ακαριαία στην τότε Σοβιετική Ένωση και άλλες χώρες του ανατολικού μπλοκ και βέβαια δεν άργησε να περάσει τον Ατλαντικό και να ενσωματωθεί στον αμερικάνικο τρόπο παραγωγής «φαινομένων». Ο επιστημονικός τρόπος «βελτίωσης» των δυνατοτήτων του ανθρώπου έγινε «αποδεκτός» πολύ γρήγορα - και πολύ ακριβά- στα περισσότερα κράτη του κόσμου, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ΄80. Επί κοντά τρεις δεκαετίες , σε διάφορες χώρες, σε διάφορα αθλήματα , σε διάφορα αγωνίσματα, «παράγονται» περίπου εργαστηριακά άνθρωποι/ αθλητές που μπορούν να σημειώσουν καλύτερες επιδόσεις από κάποιους άλλους γιατί στον οργανισμό τους, χορηγούνται «ουσίες». Τα τελευταία δέκα δεκαπέντε χρόνια μάλιστα, με την «ανακάλυψη» της αυξητικής ορμόνης, το σώμα του αθλητού αναπτύσσεται «ανώμαλα» στα σημεία που ενδιαφέρουν το άθλημα / αγώνισμά του με συνέπεια να αντέχει περισσότερη προπόνηση, περισσότερη άσκηση, μεγαλύτερη πίεση και φυσικά να αποδίδει περισσότερο. Φυσικά, οι νίκες και τα μετάλλια που κατακτώνται μ αυτούς τους τρόπους είναι περίπου κάλπικες. Και η υγεία των αθλητών απειλείται σοβαρά, δεν είναι λίγες δε οι περιπτώσεις βαριών αναπηριών ή και θανάτων. Παρακολουθούμε όλοι, δημοσιογράφοι, κυβερνήσεις, γιατροί, Πανεπιστήμια, ομοσπονδίες και απλοί άνθρωποι ως αμέτοχοι θεατές αυτή την καταστροφή. Αυτή την πλαστότητα. Αυτό το ψέμα. Και δεν κάνουμε ΤΙΠΟΤΑ. Είναι ντροπή μας. Δεν βρήκαμε ακόμα τρόπο, μέθοδο, νομοθεσία, έλεγχο, θέληση ώστε το ντόπινγκ να ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ. Έχω μιαν υπόσχεση από τον σπουδαίο αθλητή, σήμερα γενικό Γραμματέα Αθλητισμού Κώστα Κουκοδήμο ότι μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες - σκεφτείτε να ήθελε να το κάνουμε ΠΡΙΝ !- θα ασχοληθούμε σοβαρά. Και του έχω προσφέρει τις γνώσεις, την εμπειρία μου και -κυρίως- την προθυμία μου να τον βοηθήσω. Ελπίζω να μην κάνει πίσω.
|