Νικόλαος Γασπαράκης – Εκπρόσωπος της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα: « Οι Καθολικοί ως νεοσύλλεκτοι στρατιώτες καλούνται ενίοτε να ορκισθούν χωριστά … “στην κουζίνα” μαζί με τους αλλόθρησκους».

Συνέντευξη στο περιοδικό CRASH

Είναι πολλές χιλιάδες, ζουν δίπλα μας, έχουν καθαρά Ελληνικά ονόματα, δραστηριοποιούνται μέσα στον ιστό της Ελληνικής επιχειρηματικότητας και καθημερινής ζωής, είναι απόλυτα Έλληνες αλλά ελάχιστοι γνωρίζουμε ότι είναι λίγο «διαφορετικοί». Γιατί είναι Καθολικοί. Για τους περισσότερους σημερινούς Ορθόδοξους, αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Αλλά οι σχέσεις Ελλήνων Ορθόδοξων και Καθολικών έχουν περάσει από …σαράντα κύμματα, τουλάχιστον τα τελευταία 150 χρόνια.

Διαβάζοντας διαπίστωσα – όσο μπορεί κάποιος να διαπιστώσει από γραπτά κείμενα- ότι η ίδια η Καθολική Εκκλησία μπορεί να προβαίνει σε ποιμαντικές πράξεις με την αναγνώριση του καθολικού ποιμνίου και την έγκριση της Αγίας Έδρας.

Ωστόσο, δεν μπορεί να προβεί σε αστικές πράξεις με την ιδιότητα του νομικού προσώπου, ούτε μπορεί επισήμως να δρα ως συλλογικό όργανο των Ελλήνων Καθολικών και να τους εκπροσωπεί ενώπιον των κοσμικών αρχών. Συνακόλουθα το κεντρικό όργανο της εν Ελλάδι Καθολικής Εκκλησίας δεν μπορεί να κατέχει κανενός είδους περιουσιακό στοιχείο.

Η Ελλάδα έχει κατηγορηθεί ότι μην αναγνωρίζοντας τα διοικητικά όργανα της Καθολικής Εκκλησίας, εμποδίζει την ελεύθερη άσκηση των δραστηριοτήτων της και κατά συνέπεια καταπιέζει την ελεύθερη άσκηση της θρησκείας.

Οι Έλληνες Καθολικοί είναι γύρω στους 50.000 (0,5% του πληθυσμού) και αποτελούν θρησκευτική και όχι εθνική μειονότητα. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες αυξάνεται συνεχώς η παρουσία των αλλοδαπών καθολικών που είναι πια μόνιμοι κάτοικοι της Ελλάδος και ο αριθμός τους σήμερα ίσως ξεπερνά τον αριθμό των Ελλήνων καθολικών.

Εκτός από τους πιστούς αυτούς, που με την πάροδο του χρόνου εντάσσονται πλήρως στην τοπική καθολική Εκκλησία, έντονη είναι και η «προσωρινή παρουσία» άλλων καθολικών, που βρίσκονται στην Ελλάδα είτε ως οικονομικοί είτε ως πολιτικοί πρόσφυγες. Συγκεκριμένα υπάρχουν : Πολωνοί, ( 40.000.), Φιλιππινέζοι, (45.000), Ιρακινοί (4.000), Αλβανοί( αριθμός ακαθόριστος) καθώς και Ουκρανοί και από ‘άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της εγγύς Ανατολής, αλλά και της Αφρικής.

Έτσι ο αριθμός των καθολικών πιστών σήμερα στην Ελλάδα θεωρείται πιθανό να υπερβαίνει τις 200.000, με τους περισσότερους στην Αθήνα.

Με την αφορμή της παραίτησης του Βενέδικτου και των εξελίξεων που κυοφορούνται, επεδίωξα να συναντηθώ με εκπρόσωπο των Ελλήνων Καθολικών και να προσπαθήσω να μάθω πράγματα που ή δεν τα γράφουν τα βιβλία, ή τα γράφουν με μονομέρεια που δεν μας επιτρέπει την ασφαλή γνώση .

Επισκέφθηκα το δικηγόρο Νικόλαο Γασπαράκη, διευθυντή του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα, μίλησα μαζί του, υπέβαλα τις ερωτήσεις μου, πήρα τις απαντήσεις του και σας τις παρουσιάζω. Είναι ένας μορφωμένος, ευγενέστατος, «καθημερινός» Έλληνας που παρά τη φιλική σχέση που ανέπτυξα μαζί του, ήταν αρκετά «κουμπωμένος» αναφορικά με επίσημες θέσεις και ανεπίσημα «σχόλια». Κι όσο για τις γενικότερες εξελίξεις στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, το Παπικό Κράτος ,το σχόλιό του ήταν ολιγόλογο και σαφές: «Εμείς εκπροσωπούμε τους Έλληνες Καθολικούς. Όχι το Βατικανό».

- Γιατί δεν υπάρχει Έλληνας Καθολικός Επίσκοπος ώστε η Ελληνική Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία να μετέχει στις διαδικασίες εκλογής του νέου Πάπα;

« Η Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα έχει έξι Εκκλησιαστικές Επαρχίες και ισάριθμους Ιεράρχες που απαρτίζουν την Ιερά Σύνοδό της. Παρόλο που όλοι οι Ιεράρχες είναι κατά πάντα άξιοι δεν έχει ονομασθεί Έλληνας Καρδινάλιος, κάτι που συνέβαινε συχνά πριν το Σχίσμα του 1054 μ.χ. Μέχρι τότε είχαμε και 12 Έλληνες Πάπες».

- Γιατί η Ιερά Σύνοδος δεν έχει αναγνωριστεί ως εκκλησιαστικός οργανισμός από την ελληνική πολιτεία και κατά συνέπεια οι αποφάσεις της δεν έχουν νομική ισχύ; Και τι επιπτώσεις έχει αυτό;

Η Καθολική Εκκλησία, θεσμικά, τελεί σε πλήρη ανεξαρτησία από την πoλιτική εξουσία.

« Μετά από ομόφωνη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1998, με Ελληνα και Κύπριο Δικαστή, η Πολιτεία υποχρεώθηκε σε περιορισμένη αναγνώριση της νομικής προσωπικότητος της Καθολικής Εκκλησίας. Τούτο έγινε μόνο για τα καθιδρύματα που προϋπήρχαν το 1946 της εισαγωγής του Αστικού Κώδικα. Μέχρι σήμερα η Πολιτεία δεν εννοεί να αναγνωρίσει την νομική προσωπικότητα της Καθολικής Εκκλησίας και ουσιαστικά επιδιώκει να την υπαγάγει υπό τον έλεγχό της. Συγκεκριμένα, θέλει να αναγνωρίσει την Καθολική Εκκλησία ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, πράγμα που δεν αποδέχεται η Εκκλησία διότι κατά την ελληνική έννομη τάξη τα ν.π.δ.δ τελούν υπό τον άμεσο έλεγχο και την εποπτεία του κράτους. Ανά τον κόσμο η Καθολική Εκκλησία θεσμικά τελεί σε πλήρη ανεξαρτησία από την πoλιτική εξουσία για το καλώς νοούμενο συμφέρον της ώστε να διασφαλίσει την απρόσκοπτη εκτέλεση του Θείου Εργου και της Αποστολής της τηρώντας βεβαίως απαρέγκλιτα τους νόμους του Κράτους».

- Θεωρείτε ότι εμποδίζεται στην Ελλάδα η ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών σας δικαιωμάτων;

« Το δικαίωμα της λατρείας δεν απαγορεύθηκε στη Ελλάδα και ποτέ δεν μπόρεσε να απαγορευθεί απολύτως από κανένα απολυταρχικό καθεστώς της γης. Αντίθετα υπήρχαν ζητήματα διάκρισης των Ελλήνων πολιτών ακόμη και σε βάρος των Καθολικών με βάση το θρήσκευμα π.χ στην εισαγωγή στις στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές, στο διπλωματικό σώμα κ.α. Επίσης, οι Καθολικοί ως νεοσύλλεκτοι στρατιώτες καλούνται ενίοτε να ορκισθούν χωριστά … “στην κουζίνα” μαζί με τους αλλόθρησκους. Μετά από αγώνες, πολλές από αυτές τις διακρίσεις περιορίσθηκαν.»

Ορθόδοξοι Ιεράρχες εκφέρουν συχνά εχθρικό λόγο κατά της Καθολικής Εκκλησίας

- Οι Έλληνες Καθολικοί δέχονται επίθεση από Ορθόδοξο Έλληνα Ιεράρχη επίσης δε από παλαιότερα γνωστό πρωτοπρεσβύτερο που αμφισβητεί και το πατριωτικό και εθνικό φρόνημα των Ελλήνων Καθολικών. Τι συμβαίνει; Γιατί κατηγορείστε; Και πώς απαντάτε;

« Αυτοί που αναφέρετε, και άλλοι, θεωρούν προφανώς τους εαυτούς τους πιο γνήσιους Ορθοδόξους Χριστιανούς και σε ήθος απάδον για χριστιανούς εκφέρουν συχνά εχθρικό λόγο κατά της Καθολικής Εκκλησίας. Ισχυρίζονται πράγματα που συνιστούν απομάκρυνση από τις θέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο οποίο θέλουν να αγνοούν ότι υπάγονται πνευματικά. Ο συγκεκριμένος ιεράρχης φρονώ ότι παραβαίνει και τον ποινικό κώδικα προσβάλλοντας την θρησκευτική ειρήνη στη χώρα διαπράττων κατ' εξακολούθηση το αδίκημα της καθύβρισης γνωστού θρησκεύματος του άρθρου 199 ΠΚ.

Οι εν λόγω “θρησκευτικοί λειτουργοί” συχνά αμφισβητούν και το πατριωτικό και το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων Καθολικών εκφέροντας ρατσιστικό λόγο και διεγείρουν τους πολίτες σε εχθροπάθεια διαπράττοντας και το αδίκημα της κατάχρησης εκκλησιαστικού αξιώματος του άρθρου 196 ΠΚ.

Πρέπει να γνωρίζουν, και αυτό το παραβλέπουν, ότι επί Τουρκοκρατίας στα Ορλωφικά η εκκλησιαστική ηγεσία των Ορθοδόξων αντικαταστάθηκε από Ρώσους και τότε οι Καθολικοί Χριστιανοί υφίσταντο διωγμούς. Πρέπει επίσης να γνωρίζουν από την πρόσφατη ελληνική ιστορία ότι το ιστορικό οχυρό του Ρούπελ προασπίσθηκε ο μεγάλος καθολικός έλληνας αξιωματικός Δουράτσος και ότι τα θύματα των καθολικών πατριωτών ήσαν πολλές χιλιάδες.

Την ίδια εποχή, ένας πατριώτης Καθολικός Ιεράρχης εξορίσθηκε από τον ιταλό κατακτητή και άλλος συνελήφθη από τους γερμανούς, οδηγήθηκε στην Αθήνα, καταδικάσθηκε και εγκλείσθηκε στις φυλακές Αβέρωφ την στιγμή που κάποιοι του δικούς τους δόγματος “λιβάνιζαν” τον κατακτητή για κάποια ψίχουλα που τους έδινε.»

- Διαβάζω στο διαδίκτυο : «... Οι καθολικοί στη Φραγκοκρατία και την Τουρκοκρατία, καταπίεζαν σκληρά τούς Όρθόδοξους, για να τούς αναγκάσουν νά αλλαξοπιστήσουν.» Συνέβαινε πράγματι αυτό;

« Δεν αναφέρει η ερώτηση τον συντάκτη του άρθρου ούτε πού αυτό δημοσιεύθηκε. Δεν ξέρω αν η ιστορία κατέγραψε τέτοιο δεδομένο. Επί Φραγκοκρατίας έγιναν μετακινήσεις πληθυσμών από τα Ιόνια στην Κρήτη και τανάπαλιν αλλά για να αποφύγουν την σκληρότητα του κατακτητή. Επί Τουρκοκρατίας, μάλλον οι Ορθόδοξοι ήταν αυτοί που αγρίως θα έλεγα καταπίεζαν τους καθολικούς και τους καταδίωκαν. Οι τελευταίοι έφθασαν, εκ του λόγου τούτου, στο σημείο να μην μετάσχουν αρχικά ενεργώς στον εθνικό αγώνα του 1821 φοβούμενοι ότι οι διωγμοί τους μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό θα συνεχίζοντο σε χειρότερη μορφή.»

Ποιά ελληνικά συμφέροντα θα μπορούσαν από την Αγία Εδρα ή το Βατικανό να θιγούν και γιατί;

- Ισχύουν οι ισχυρισμοί ότι ακόμη και σήμερα παίρνετε μέρος σε «ίντριγκες» και «μυστικές διαβουλεύσεις» του Βατικανού με άγνωστους σκοπούς αλλά πάντως όχι υπέρ των Ελληνικών συμφερόντων;

« Ειλικρινά πρώτη φορά ακούω τέτοια πράγματα. Δεν λέγονται ασφαλώς στα σοβαρά και δεν ειπώθηκαν ούτε και δια στόματος των ιερωμένων που αναφέρατε σε προηγούμενη ερώτησή σας. Εξάλλου “ίντριγκες” δεν γίνονται στις Εκκλησίες και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει πιστευτό από κανένα μέσο συνετό άνθρωπο. Αν αυτά είχαν την ελάχιστη δόση αλήθειας, πρώτοι που θα το είχαν επισημάνει είναι οι Ελληνες μεγάλοι Προκαθήμενοι Ορθοδόξων Εκκλησιών. Παραπέμπω στις πρόσφατες δηλώσεις επ' ευκαιρία της ανακοίνωσης της παραίτησης του Πάπα Βενέδικτου , του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστασίου, του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού, του Ρώσου Μητροπολίτη Ιλαρίωνος. Διερωτώμαι: ποιά ελληνικά συμφέροντα θα μπορούσαν από την Αγία Εδρα ή το Βατικανό να θιγούν και γιατί; Και τέλος, σε ποιά αντιπαλότητα άραγε βρίσκεται η Ελλάδα με την Αγία Εδρα;»

- Πως αισθάνονται οι Έλληνες Καθολικοί απέναντι στο πρωτοφανές γεγονός της παραίτησης του Πάπα Βενέδικτου; Κρύβεται κάτι;

« Εχοντας βαθειά συνείδηση της υψηλής αποστολής του ως διαδόχου του Πέτρου , ο Πάπας Βενέδικτος δήλωσε ότι από την 8η μμ. της 28/2 παραιτείται. Πρόσθεσε ότι θα εξακολουθήσει να βοηθά την Εκκλησία διά της προσευχής. Η είδηση ξάφνιασε αλλά οι επικαλούμενοι λόγοι υγείας που τον οδήγησαν στην απόφαση είναι εμφανείς στις πρόσφατες φωτογραφίες του αφού είναι πολύ καταβεβλημένος».

- Ποια είναι τα συναισθήματά σας διαβάζοντας βιβλία και βλέποντας κινηματογραφικές ταινίες που παρουσιάζουν τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και κυρίως το Βατικανό ως «Κέντρο Μυστικοπαθών Διαβουλεύσεων» που αποκτά δύναμη για να επιβάλει τη θέλησή του σε ηγέτες και κράτη;

« Δεν διαβάζω ούτε βλέπω τέτοια πράγματα . Ξέρω πολύ καλά ότι προσφέρουν κακής ποιότητος “θέαμα” και ποτέ “άρτο”. Μπορεί να αναζητήσει ο καθένας μας την Αλήθεια, το Οντως Ον, στις παρούσες, δύσκολες στιγμές κρίσης, σε βιβλία και μορφές τέχνης πνευματικού περιεχομένου. Άλλωστε συνωμοσιολογικές αντιλήψεις είναι ίδιο των ηθικά αδυνάτων. Η Καθολική Εκκλησία και κάθε άλλη Χριστιανική Εκκλησία, όπως οι ιστορικές δύο Εκκλησίες μας, έχει μόνο πνευματική δύναμη και αυτήν την εκφράζει και την ασκεί πάντοτε φανερά και οι δοξασίες της είναι γνωστές τόσο στο χριστεπώνυμο πλήρωμα όσο και στους μή πιστούς. Η επίσημη θέση είναι ότι η Καθολική και οι Ορθόδοξες Εκκλησίες αποτελούν τους δύο πνεύμονες του χριστιανισμού.»