'Aρθρο στο περιοδικό " Change".

Αρχικά με ενθουσίασε η εξυπνάδα του τίτλου της εκδήλωσης, ενός τίτλου που άγγιξε την ψυχή μου αφού την ουσία του, κάτι τέτοιο δηλαδή αναζητώ χρόνια τώρα μέσα στη στείρα και ύποπτη εποχή που ζούμε.Μετά, είδα ότι ήταν μια πραγματικά ξεχωριστή εκδήλωση . Μια Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία, μια ομάδα καλλιτεχνών, μια συναυλία για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη, τσακισμένοι από την επέλαση της «Κρίσης» . Οι «Ανθρώπινοι Άνθρωποι» οργανώνουν συναυλία υπέρ των αστέγων τη Δευτέρα 3 Ιουνίου στις 20:30 στον υπαίθριο χώρο του Μεγάρου Δουκίσσης Πλακεντίας. Και στο τέλος, διάβασα και το όνομα μιας αγαπημένης μου φίλης : Η Ελένη Δήμου θα συμμετάσχει στην συναυλία των «Ανθρώπινων Ανθρώπων».

Φυσικά, τώρα που διαβάζετε αυτά τα λόγια η εκδήλωση θα έχει γίνει, θα έχω πάει ή δεν θα τα έχω καταφέρει, θα έχει σημειώσει ή δεν θα έχει σημειώσει επιτυχία…αλλά μικρή σημασία έχουν όλα αυτά. Υπάρχει λοιπόν μια Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία με το όνομα «Ανθρώπινοι Άνθρωποι» η οποία «έστησε» μια καλλιτεχνική εκδήλωση υπέρ των αστέγων .Απ’ αυτές τις Εταιρείες για τις οποίες «καλές κουβέντες» σπάνια θα ακούσεις.

Μια εταιρία που ιδρύθηκε τον Ιούνιο από μια ψυχολόγο, την κυρία Βέρα Μεσσήνη, που είναι και η πρόεδρος της και έχει ως σκοπό την εν γένει συμπαράσταση και υποστήριξη των ανθρώπων που έχουν ανάγκη, την ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση των πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος και την προαγωγή της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Όπως μας εξηγούν, « Βασικός σκοπός είναι η ανεύρεση και επισκευή χώρων κατάλληλων για την στέγαση άστεγων και άπορων οικογενειών και ατόμων σε συνεργασία με τις κατά τόπους δημοτικές αρχές. Αυτές τις μέρες ολοκληρώθηκε οι πολλαπλές επισκευές της πρώτης εξαώροφης πολυκατοικίας στο κέντρο της Αθήνας για να εγκατασταθούν οι πρώτοι 70 άνθρωποι, κατά προτεραιότητα οικογένειες με παιδάκια και ηλικιωμένοι.»

Με πολύ λίγα λόγια, μας λένε ότι «για την δημιουργία επιπλέον σπιτιών για αστέγους οι «Ανθρώπινοι Άνθρωποι» οργανώνουν την εκδήλωση στο Μέγαρο Δουκίσσης της Πλακεντίας, όπου συμμετέχουν αφιλοκερδώς οι Λένα Αλκαίου, Τάσος Βουγιατζής, Ελένη Δήμου, Τάσος Ζαφειρίου, Βασίλης Καζούλης, Νίκος Καλλίνης, Φώντας Μάχλης, Κώστας Μουσάδης, Γιάννης Νικολάου, Ελένη Ροδά, Γιώργος Σαλτάρης, όπως και το θαυμάσιο συγκρότημα των Encardia.»

Υπήρχε εισιτήριο. Η τιμή του ; 20 ευρώ.

Θέλω πολύ να πιστέψω ότι τέτοια πράγματα όντως ΓΙΝΟΝΤΑΙ στη σημερινή Ελλάδα και δεν ανακοινώνονται απλώς για λόγους Δημοσίων Σχέσεων, αλλότριων συμφερόντων και ένας Θεός ξέρει τι άλλο. Έχουν ακούσει τόσα πολλά τα αυτιά μου. Και έχουν δει τόσα πολλά τα μάτια μου. Δεν ξέρω που να πρωτο -κοιτάξω, που να πρωτο - ψάξω, τι να προσέξω για να καταλάβω τι συμβαίνει, ποιος ενδιαφέρεται για τον άλλον και ποιος μόνο για τον εαυτό του σε μια χώρα μ ένα κράτος που ενδιαφέρεται μόνο για τους λίγους στραγγαλίζοντας και ποδοπατώντας τους πολλούς. Σε μια τέτοια χώρα μ ένα τέτοιο κράτος, ποιος είναι αυτός που μπορεί να με πείσει ότι ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ;

Τους περισσότερους από τους καλλιτέχνες που προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς, δεν τους ξέρω προσωπικά. Ξέρω όμως δυο. Την Ελένη Ροδά ( που είναι ένα πραγματικό «αντράκι» που πάλεψε σκληρά στη ζωή της και κέρδισε άξια όλα όσα κέρδισε) και –κυρίως- την Ελένη Δήμου. Αυτό σημαίνει ότι και οι υπόλοιποι – κυρίως η Λένα Αλκαίου, ο Βουγιατζής και ο Καζούλης- είναι ξεχωριστοί γιατί οι δυο Ελένες είναι κι αυτές ξεχωριστές. Και μόνο με «ξεχωριστούς» ανθρώπους θα πήγαιναν για κάτι τόσο σημαντικό.

Ανθρώπινοι Άνθρωποι. Και η Ελένη Δήμου μαζί τους για τους άστεγους. Η Ελένη που θεωρεί το γιό της ως το «καλύτερο πράγμα που έκανα στη ζωή μου». Που δεν διστάζει να παραδεχτεί πόσο μετανιώνει σήμερα για αλόγιστες σπατάλες της σε ρούχα και παπούτσια που τώρα βρίσκονται στις ντουλάπες. Που μετά την τρομερή περιπέτεια του συζύγου της που κόντεψε να χάσει τη ζωή του από λάθος διάγνωση, είχε το μεγαλείο να πει ότι «Και οι γιατροί άνθρωποι είναι και κάνουν λάθη». Που με ειλικρίνεια αφοπλιστική δηλώνει: «Το μόνο ρουσφέτι που έχω ζητήσει είναι ένα κρεβάτι για τον πατέρα μου στον Άγιο Σάββα».Που χωρίς δεύτερη σκέψη, «ξεγυμνώθηκε» με τη συγγραφή του μυθιστορήματός της «Όσα δεν Είπαμε».

Δεν ξέρω σήμερα που γράφω πως θα πάει η εκδήλωση σε τρεις μέρες. Ξέρω όμως ότι με τόσους σοβαρούς και ευαίσθητους καλλιτέχνες που δεσμεύτηκαν να πάνε, η εκδήλωση θα έχει επιτυχία. Η Ελένη είναι φίλη μου. Τη θαυμάζω και την αγαπώ. Και την ευχαριστώ- για μιαν ακόμη φορά- που δέχτηκε να είναι κοντά μας και να μιλήσει για το «12», ένα υπέροχο «ομαδικό» βιβλίο, ένα μυθιστόρημα που γεννήθηκε σε …συνέχειες στο internet και που 11 νέοι συγγραφείς μού επέτρεψαν να συμπληρώσω εγώ την Δωδεκάδα. Η φωτογραφία μας είναι από την παρουσίαση στον ΙΑΝΟ πριν από δυο χρόνια και η Ελένη με το διάσημο μαλλί που , όπως έχει πει «αν έκανα καριέρα στην Αμερική μ αυτό το μαλλί, θα είχα βγάλει εκατομμύρια».