Θεωρώ τον εκπαιδευτικό Δαμιανό Βασιλειάδη, φίλο. Έχουμε μιλήσει πολύ. Του έχω πάρει συνέντευξη για το CRASH, έσπασε για χάρη μου την αντιπάθειά του προς την τηλεόραση και εμφανίστηκε σε εκπομπή μου , διαβάζω προσεκτικά τα άρθρα του. Με εντυπωσίασε με τις γνώσεις, τη δράση , τη φιλοπατρία ,την ακομμάτιστη πολιτική του «ψυχή» και το ασίγαστο πάθος με το οποίο ακόμη «κυνηγάει» την δικαίωση της Ελλάδας από την τεράστια κλοπή της…μισής Ελλάδας από τους Ναζί κατακτητές.

Γεννήθηκε στη Φλώρινα ,φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία, συνέχισε στη Γερμανία, με Παιδαγωγικά, Ψυχολογία και Γερμανική Φιλολογία στο Μόναχο. Πήρε ενεργά μέρος στο ελληνικό και γερμανικό φοιτητικό κίνημα Η δικτατορία τον βρήκε στο Μόναχο. Αμέσως εντάχτηκε στον αντιδικτατορικό αγώνα και υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΚ.

Σταματώ το βιογραφικό του σε μια κρίσιμη περίοδο που μας οδήγησε στην πτώση της δικτατορίας, στην επιστροφή του Καραμανλή και του κοινοβουλευτικού μας καθεστώτος και μετά, στην «Αλλαγή» του Ανδρέα Παπανδρέου.

Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, 12 Αυγούστου, μου έστειλε ένα κείμενο με αφορμή το πόρισμα του εισαγγελέα Πρωτοδικών Νίκου Ορνεράκη για το σχέδιο δολοφονίας του Κ. Καραμανλή το 2008. Ο κ. Ορνεράκης στον οποίο είχε ανατεθεί η μελέτη και διερεύνηση της τρομερής αυτής υπόθεσης, στο πόρισμά του, φωτογράφιζε την ισραηλινή Mossad, την βρετανική ΜΙ6 και την αμερικανική CIA ως …πρωταγωνιστές των στοιχείων που έχουν βρεθεί για το σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού.

Το πόρισμα – που έχει αναρτηθεί, δημοσιευτεί, συζητηθεί χωρίς ωστόσο να έχει γίνει το παραμικρό- «δείχνει» ότι «κάποιοι», εξυπηρετώντας συγκεκριμένα γεωπολιτικά και ενεργειακά συμφέροντα, ήθελαν τον Καραμανλή νεκρό.

Και λέει ο αγνός πατριώτης Δαμιανός , μορφωμένος, «μπασμένος» στην πολιτική αλλά άφθαρτος και «καθαρός»:

«Εγώ θεώρησα ότι η αποκάλυψη αυτή, ίσως αποτελούσε αφορμή να μαζευτούν όλοι οι Έλληνες, ανεξάρτητα από κομματικές "αγάπες" και να απαντήσουν ενωμένοι σε όλους όσους ετοίμαζαν και ετοιμάζουν τέτοια σχέδια, ότι τέτοια κόλπα ΕΔΩ δεν περνάνε! Δυστυχώς τα μαγαζάκια θέλουν να λειτουργούν έτσι όπως όλα τα χρόνια. Τέτοια αντανακλαστικά δεν διαθέτει ούτε ο λαός μας . Έτσι ξανά και ξανά θα ακούμε το γνωστό «ποιός τελικά κυβερνά αυτόν τον τόπο». Ολα αυτά και άλλα πολλά με κάνουν να αναρωτηθώ τί έχει πεθάνει και τί εξακολουθεί να παραμένει ΖΩΝΤΑΝΟ σ' αυτή τη χώρα.»

Γι αυτό σ αγαπάω Δαμιανέ. Και ΔΕΝ είσαι μόνος σου.