Πολλοί τον λένε «προβληματικό». Άλλοι, «ψευτοδιανοούμενο». Και μια μερίδα παλιών συντρόφων του της αριστεράς που τον μισούν θανάσιμα, κάνουν ότι αγνοούν εντελώς την ύπαρξή του. Μερικοί απ΄ αυτούς τον έχουν αποκαλέσει μέχρι και… μεταλλαγμένο. Ανανήψαντα κομμουνιστή. Εγκέφαλο γεμάτο γιαπωνέζικα ανταλλακτικά. Σαχλαμάρες όλα. Ο Μίμης Ανδρουλάκης είναι μια αυθύπαρκτη, ισχυρή προσωπικότητα, με το θάρρος της γνώμης του, με τις αναθεωρήσεις του, πρωταγωνιστής στις πολιτικές συγκρούσεις «εντός των τειχών», ένας περίφημος συγγραφέας, ένα βαθύς γνώστης των παγκόσμιων εξελίξεων και ένας γοητευτικός συνομιλητής που σε κρατάει ξύπνιο όταν όλα τριγύρω σου σε στέλνουν για… ύπνο.

Δεν βλεπόμαστε πολύ συχνά. Αλλά όταν βλεπόμαστε, μιλάμε «έξω καρδιά». Τον είδα τελευταία φορά πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων για μια συνέντευξη στο περιοδικό Crash με την ευκαιρία του «Κόκκινου Κάβουρα», του τελευταίου του βιβλίου. Μιλήσαμε πάνω από τέσσερις ώρες στην Αίγλη του Ζαππείου, σε μια βροχερή Αθήνα, σ΄ ένα Ζάππειο γεμάτο περίεργους τουρίστες που απ΄ τη μια ήθελαν να δουν εκείνη τη «γειτονιά» με τους Στύλους και την Πύλη του Αδριανού κάτω απ΄ την Ακρόπολη, με το Μουσείο, με το Παναθηναικό Στάδιο….

Κι απ΄ την άλλη, δεν ήθελαν να χάσουν το τραγανό μπέικον , τα λαχταριστά μάφφινς και τον αχνιστό καφέ της Αίγλης.

Χειμωνιάτικοι τουρίστες στην Αθήνα. Επικυρίαρχοι. Επιθεωρητές της καινούργιας τους αποικίας.

«Που θα τα βάλεις όλα αυτά που είπαμε;» με ρώτησε.

Είχε δίκιο. Η συνέντευξη θάβγαινε πολύ μεγάλη. «Αντιπαραγωγική» για τα σύγχρονα έντυπα. Έκοψα αρκετά. Και μερικά, σας τα παρουσιάζω:

Ερώτηση: Διάβαζα μερικές από τις τελευταίες σου ερωτήσεις στη Βουλή, γραμμένες σε δύσκολη και λόγια γλώσσα. Γίνονται κατανοητά; Παίρνεις απαντήσεις; Για την στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης λ.χ.

Απάντηση: Ε, από τους υπουργούς που απευθύνονται, θα έπρεπε να γίνονται κατανοητά. Κοίταξε, τα 9-10 χρόνια που είμαι στο Κοινοβούλιο προσπαθώ κάθε χρόνο, μ ένα βιβλίο, να παρεμβαίνω στις εξελίξεις. Μέχρι τώρα, με βιβλία που είχαν στο επίκεντρό τους την επερχόμενη κρίση, την καταστροφή, χτύπαγα καμπάνες από το 2003 για την επερχόμενη καταστροφή. Υπενθυμίζω το βιβλίο μου «Βαμπίρ και Καννίβαλοι – Το ρίσκο μιας νέας σύγκρουσης των γενεών» που προανήγγειλε την επερχόμενη χρεοκοπία πριν ακόμη έρθει η χρηματοπιστωτική κρίση, η κρίση του Δημοσίου χρέους. Ήταν ένας απόλυτα «προαναγγελθείς θάνατος». Έγραφα και για το πρόβλημα της ηγεσίας. Για παράδειγμα, το «Ζητούνται Αλχημιστές». Μετά το «Θηλυκό πόκερ» όπου προειδοποιούσα ότι η …φούσκα θα σκάσει σ΄όλο τον κόσμο. Έλεγα ότι αυτό θα συμπαρασύρει και τα κράτη, ότι θα υπάρξει κρίση των ομολόγων… Το 2009,πριν από τις εκλογές, κυκλοφόρησα το «Ε… πρόεδρε», για το πρόβλημα ηγεσίας σε εποχή κρίσης. Πριν από το «Λεφτά υπάρχουν» δηλαδή του Παπανδρέου.

Ερώτηση: Τι λέει στον «Κόκκινο Κάβουρα» για τον πράκτορα που πιάσατε «φυτεμένο» μέσα σ΄εσάς;

Απάντηση: Τη μέρα που πιάσαμε το δικό μας τον πράκτορα στο ΚΚΕ, πράκτορα της ΚΥΠ και της CIA τον Δεκέμβρη του ’82, αρχές του ’83, βγαίνει μια ανακοίνωση, μια δήλωση που παρουσιάστηκε ειδησεογραφικά που εγώ την κατάλαβα αμέσως. Τι έλεγε; Ότι το στρατιωτικό ARPA net, το αμερικάνικο ηλεκτρονικό σύστημα, μετατρεπόταν σε «δίκτυο». Αυτό που έμελλε να γίνει δίκτυο, διαδίκτυο, internet δηλαδή. Ήταν τότε που μπήκαμε στη νέα εποχή της «κυβερνοκατασκοπείας». Λίγες μέρες μετά, βγήκε μια άλλη είδηση. Ότι η ΝSA και η CIA , οι αμερικάνικες υπηρεσίες, έπιασαν κάτι πιτσιρικάδες στο Βερολίνο – πρόσεξε…1983 μιλάμε , ε; - οι οποίοι ήταν πράκτορες της KGB, φυτεμένοι στα κομπιούτερ. Αποτελούσαν δηλαδή τα «Αυγά του Κούκου», φυτεμένα μέσα στα κεντρικά κομπιούτερ του Βερολίνου. Και ξέρεις κάτι; Αυτό που έγινε αργότερα στην Ελλάδα, η παρακολούθηση του Καραμανλή από τους αμερικάνους ή των Ελλήνων πολιτικών με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, υπήρχε από τότε. Τις είχαμε τις ενδείξεις από τότε. Και όταν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου, 5-6 χρόνια αργότερα, αναρωτηθήκαμε: Μα είναι δυνατόν τώρα που έπεσε και το Τείχος να έχουμε κατασκοπεία σε τέτοιο επίπεδο;»

Ιδιαίτερα σημαντική αποκάλυψη : Μου αποκαλύπτει λεπτομέρειες περί «Κόκκινης Προβιάς», περί του μυστικού «στρατού» της CIA, που διατηρούσαν οι Αμερικανοί σε ευρωπαικές χώρες για την περίπτωση που οι Σοβιετικοί θα επιχειρούσαν να «μπούνε» στη Δυτική Ευρώπη. Και μιλά για τον περίεργο τρόπο που ήρθε στην επιφάνεια το ζήτημα, μέσα από μια έφοδο της Νορβηγικής αστυνομίας σε μια εγκατάσταση που είχαν θεωρήσει παράνομο αποστακτήριο και τελικά αποδείχθηκε μια τεράστια, υπόγεια αποθήκη, σε παγωμένη περιοχή, με βαρύ οπλισμό, εξοπλισμό τηλεπικοινωνιών, τρόφιμα συσκευασμένα αλλά και κούτες με… χρυσές λίρες. Το πιο εντυπωσιακό; Τέτοιες «κρύπτες» του μυστικού στρατού της CIA (Gladio αποκαλούνται στην Ιταλία όπου ανακαλύφθηκαν πολλές μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου) υπήρχαν σε όλες τις ευρωπαικές χώρες κατά χιλιάδες. Και στην Ελλάδα βρέθηκαν 1052 «κρύπτες» οι οποίες άδειασαν προοδευτικά από το 1986 μέχρι το 1992.

Και το περιεχόμενό τους;

Απαντά χαμογελώντας:

«Προφανώς καταγράφηκε και παραδόθηκε εκεί όπου έπρεπε. Για τις χρυσές λίρες υπάρχει μια ασάφεια για το τι έγιναν».