Τώρα που η ανακοίνωση του προσώπου που το κυβερνητικό σχήμα θα προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας , δεδομένου ότι η υπόθεση «σηκώνει πολύ …νερό», μπορούμε να καταθέσουμε και μιαν άποψη η οποία τριγυρίζει καιρό στο μυαλό των περισσότερων Νεοδημοκρατών, ιδίως μετά τη Δευτεριάτικη εξέλιξη της «μη ανακοίνωσης» του ονόματος του Δημήτρη Αβραμόπουλου και της μετάθεσης της ανακοίνωσης για σήμερα-αύριο ( με την κάθετη άρνηση Λαφαζάνη – και των συν αυτώ- να ψηφίσει «δεξιό Πρόεδρο») και των αναμφισβήτητων «διεργασιών» που… εξελίσσονται.

Τι το θέλει ο Αβραμόπουλος και το συζητάει ακόμα; Τόσο πολύ θέλει να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Έγινε καμιά αναθεώρηση με στόχο την αλλαγή / επέκταση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας και δεν το ξέρω; Θέλει να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τη μισή κυβέρνηση να το βλέπει «με μισό μάτι»; Είναι άσχημη η θέση του Επιτρόπου που κατέχει αυτή τη στιγμή και θα κατέχει για χρόνια; Είναι η δεν είναι ένας από τους επικρατέστερους υποψηφίους για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, οψέποτε γίνει; Είναι ή όχι ακόμα πολύ νέος για να περιθωριοποιηθεί πολιτικά και να μετατραπεί σε ανθρώπινο «άγαλμα» για τις παρελάσεις και τις επίσημες τελετές και υποδοχές; Τερματίστηκαν οι τόσες, εφικτές και θεμιτές του πολιτικές φιλοδοξίες;

Φυσικά Τσίπρας και συνεργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη των ψήφων του κ. Λαφαζάνη και των όποιων αντιθέτων για να εκλέξουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας και μπορούν να το πετύχουν και χωρίς αυτούς, αν δεχτούμε ότι η πλειοψηφία των Νεοδημοκρατών θα στηρίξει Αβραμόπουλο. Άρα γιατί να επιμένει ο Δημήτρης Αβραμόπουλος σε μιαν άγονη αναμονή για να πάει σε μια συμβολική θέση χωρίς αρμοδιότητες και εξουσίες;

Εκτός… εκτός κι αν υπάρχουν ευρύτερες, «υποχθόνιες» σκέψεις. Διότι αν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ένας « Δεξιός Νεοδημοκράτης» , προκαλώντας σοβαρό ρήγμα στο κυβερνητικό μέτωπο ( διάβασα ότι ο κ. Καμένος πρότεινε την κυρία Μπακογιάννη), τότε δημιουργούνται προυποθέσεις «πολιτικού παιχνιδιού». Τότε, ίσως υπάρχει και κάποιο ενδιαφέρον. Και σ αυτή την περίπτωση, υπάρχει γόνιμο έδαφος για «πολιτικό παρασκήνιο». Αλλά μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι ο Τσίπρας δεν το έχει υπολογίσει κι αυτό.

Πάντως η «Υπόθεση Πρόεδρος Δημοκρατίας» δεν είναι καθόλου… άνευ ενδιαφέροντος. Αντιθέτως μάλιστα.