Άρθρο στο http://www.crashonline.gr/

Παρακολούθησα κι εγώ με αγωνία αλλά και ασφαλώς με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το Eurogroupτα οποία θα κρίνουν κατά μέγιστο ποσοστό την πορεία της χώρας μας τα επόμενα αρκετά χρόνια. Παρακολούθησα με προσοχή και τα όσα «καταμαρτύρησε» ο κ. Βαρουφάκης στους εταίρους μας στη συνέντευξη Τύπου μετά το πέρας του Eurogroup της 16/2. Ένα πράγμα μόνο με …εξέπληξε: η …έκπληξή του για τις ενέργειες, πρωτοβουλίες και χειρισμούς του «Ελληνικού ζητήματος» εκ μέρους των Ευρωπαίων. Αν δεν διέθετε θαυμαστή αυτοκυριαρχία – και μπράβο του- θα έπρεπε να …σπάει ποτήρια , να κλωτσάει καρέκλες και να αναποδογυρίζει τραπέζια. Εκ των υστέρων.

Έπρεπε να το περιμένει. Να το ξέρει. Στις προηγούμενες επαφές και συναντήσεις του με τους κυρίους και τις κυρίες «εταίρους», ελεύθερος και ωραίος, απόλυτα καλυμμένος από τον κ. Τσίπρα, γεμάτος αυτοπεποίθηση και με σαφή δείγματα «ελαφράς αλαζονείας» έκανε και έλεγε αυτά που είχε συμφωνήσει να κάνει και να πει.Το τι ερχόταν δεν ήθελε να το δει. Αυτό είχαν αποφασίσει όλοι μαζί με το επιτελείο Τσίπρα, αυτή τη στάση είχαν προκρίνει, αυτά μας είχαν προιδεάσει ότι θα έκαναν, αυτά έκαναν.

Και μετά, ήρθε το Eurogroup. Και ο ταλαίπωρος Yanis αναγκάστηκε να υποστεί την ειρωνεία όταν μιλούσε για «απόρριψη των προτάσεων», την κοροιδία του «Προσχεδίου Μοσκοβισί» , το πισώπλατο μαχαίρωμα της απόσυρσης του προσχεδίου, την πίκρα της απειλής και του εκβιασμού της απόφασης.

Αλήθεια, τι ατμόσφαιρα φανταζόταν ότι συναντούσαν οι προκάτοχοί του τα τελευταία χρόνια όταν λαμβάνονταν οι αποφάσεις; Δεν υπήρχαν τότε απειλές; Ούτε εκβιασμοί; Ούτε πισώπλατα μαχαιρώματα; Ούτε κοροιδία; Ελαφρά τη καρδία και τραγουδώντας «ολαρία ολαρό» υπέγραφαν αυτά που υπέγραφαν; Και θα έβγαινε ο Σύριζα και θα αναλάμβανε ο ίδιος το Υπουργείο και θα τους «χόρευε στο ταψί» τους… κουτόφραγκους;

Η Ελλάδα και οι Έλληνες μπορεί να μην ανέχονται, να μη δέχονται – και ορθώς- ότι τη χώρα κάποιοι την έκαναν « αποικία χρέους» αλλά… κάποιοι την έκαναν.