Άρθρο στην εφημερίδα "Ανεξαρτησία"

Δέχτηκα δριμύτατη επιτίμηση από τον διευθυντή μου τότε, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, την εποχή των μεγάλων προβλημάτων του Ανδρέα Παπανδρέου, στον ΑΘΗΝΑ 9.84 όταν ένα πρωί, «έβγαλα» στο τηλέφωνο τον Βασίλη Λεβέντη – που τότε θεωρείτο «γραφικός» από τους περισσότερους στο πολιτικό τοπίο- και ο οποίος, σε ερώτησή μου για το πολιτικό μέλλον του Γιώργου Παπανδρέου και την πιθανότητα να διαδεχτεί τον πατέρα του εάν δημιουργούνταν προυποθέσεις μου απάντησε:

«Ποιον; Το Γιώργο; Το Γιωργάκη; Μα αυτός είναι πουλιού πού..α».

Τον είχα παρακαλέσει να είναι λίγο πιο προσεκτικός και να μη χρησιμοποιεί υβριστικούς χαρακτηρισμούς γιατί πράγματι, όποιος κι αν μιλούσε και για όποιον μιλούσε, φράσεις και λέξεις «κακές» όπως λέγαμε, απαγορεύονταν ρητώς και δια ροπάλου. Και μου είχε απαντήσει ότι « ….με προκαλείς νεαρέ μου. Διότι ο Γιωργάκης …..» και συνέχισε με ακόμα περισσότερες «κακές» φράσεις και λέξεις .

Εκλήθην λοιπόν και δέχτηκα τις παρατηρήσεις του διευθυντού μου. Γιατί του επέτρεψα να συνεχίσει παρά το ότι είχε χρησιμοποιήσει «κακή» λέξη; Γιατί είχα αποφασίσει να του δώσω «βήμα» από τον πρώτο τότε σε ακροαματικότητα ραδιοφωνικό σταθμό χωρίς να πάρω άδεια; Ο Λεβέντης δεν είχε «βήμα» πουθενά, ούτε σε ραδιόφωνο, ούτε σε τηλεόραση , ούτε σε εφημερίδα. Το «δικό του» κανάλι, ξεκίνησε το 1990 ως Κανάλι 67 και έγινε το 1993 «Κανάλι 40: Κοινωνική και Οικολογική Τηλεόραση» πριν πουληθεί στον Γιώργο Κουρή και εξελιχθεί σε EXTRA Channel.

Του απάντησα ότι ίσως θα έπρεπε να είχα ρωτήσει αλλά είχα διαβάσει το βιογραφικό του και θεώρησα ότι δεδομένου του ότι το 1986 είχε θέσει υποψηφιότητα για δήμαρχος Αθηναίων( πήρε μόλις 2.352 ψήφους) είχε το δικαίωμα να μιλήσει. Και φυσικά, ότι ποτέ μου δεν φαντάστηκα ότι θα έλεγε τέτοια πράγματα. Επειδή τον διαβεβαίωσα ότι «στο μέλλον θα προσέχω», το ζήτημα σταμάτησε εκεί. Δεν τον «ξανάβγαλα» στο ραδιόφωνο. Αλλά δεν σταμάτησα να τον παρακολουθώ, Μέσα στην γραφική του «οργή» και στις εξάρσεις του, είχε μια λαικότητα και ειλικρίνεια που τα αδικούσε με τους «φραπέδες» και με την προβληματική του άρθρωση, στο ανοργάνωτο και «φτωχό» Κανάλι 67.

Έκπληξη: Τον Ιούνιο του 1989, η Νέα Δημοκρατία τον τοποθέτησε στα ψηφοδέλτιά της για τις βουλευτικές εκλογές στη Β' Αθήνας. Δεν εξελέγη . Πήρε 5.212 σταυρούς. Σχεδόν εξαφανίστηκε. Και ακολούθησε η αγωνιώδης, «γραφική» του πορεία που κράτησε πολλά χρόνια, με συνεχείς παρουσίες – και παταγώδεις αποτυχίες- σε εκλογικές αναμετρήσεις.

Τον καλούσαν σε εκπομπές για να τον γελοιοποιήσουν. Τον ειρωνευόταν όλος ο κόσμος. Ο Γιώργος Μητσικώστας τον είχε κάνει «σημαία» του επί χρόνια κοροιδεύοντάς τον.

Ο tempora o mores όμως. Με ανεξήγητο τρόπο, το 2015 κατάφερε να βάλει το Κόμμα του στη Βουλή. Και τις προάλλες, χωρίς ίχνος τάσεις για γελοιοποίηση, ο Δημήτρης Παπαδημούλης παραδέχτηκε ότι «Το ότι εμφανίζεται ο κ. Λεβέντης ως ρυθμιστής της πολιτικής ζωής είναι από τα παράδοξα της περιόδου, είναι σημείο των καιρών. Αν ορισμένα συμφέροντα αποφάσισαν να κάνουν Θεό τον Λεβέντη ….».

Θα είναι τελικά ρυθμιστής ο Βασίλης Λεβέντης; Θα κληθεί ο « γραφικός με τους φραπέδες» να κρίνει την επόμενη φάση της Ελληνικής πολιτικής σκηνής; Θα το δούμε κι αυτό.