«Η μικρή Ελένη»

Ένα αρκετά γνωστό παιδικό τραγουδάκι λέει: «Η μικρή Ελένη, κάθεται και κλαίει, γιατί δεν την παίζουνε οι φιλενάδες της. Αχ μικρή Ελένη…κλπ…κλπ…». Ποια είναι η «μικρή Ελένη» που κάθεται και κλαίει και ξαφνικά, επειδή δεν «την παίζουνε» οι φιλενάδες της» αποφασίζει να αντιδράσει ξεμαλλιάζοντας τις κούκλες, καταστρέφοντας τα άλλα παιχνίδια και νομίζει ότι έτσι «εκδικείται» τα άλλα παιδάκια; Το ΠΑΣΟΚ. Και ποιες είναι «οι φιλενάδες» της μικρής Ελένης που δεν «την παίζουνε» και την αναγκάζουν να αντιδράσει με οργή και αγανάκτηση αλλά πάντα με παιδιάστικες ενέργειες; Η Νέα Δημοκρατία. Και όλα αυτά, -σκεφτείτε τα καλά- δεν μπορεί να μην σας έρθουν ως εικόνα και σχολιασμός αν ανατρέξετε στην «θυελλώδη» - όπως την αποκάλεσαν πολλοί σχολιαστές που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο κάθε λογής αιτιάσεις του ΠΑΣΟΚ ώστε να βρουν έδαφος για να στηρίξουν «πλήγματα» κατά της Νέας Δημοκρατίας- συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής της Τετάρτης για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας που συνοδευόταν από 11 άσχετες τροπολογίες οι οποίες έκαναν «έξαλλους» τους…αθώους του αίματος βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και τους «ανάγκασαν» να …βγάλουν την «μικρή Ελένη» που έκρυβαν μέσα τους.

Αν βέβαια η Νέα Δημοκρατία είχε αποφύγει την οπωσδήποτε ακραία- παρά το επείγον και το σκόπιμο της ενέργειας- περίπτωση της κατάθεσης τόσων πολλών τροπολογιών η νομοθετική διαδικασία της Βουλής θα είχε εξελιχθεί κανονικά. Χωρίς περίεργα και ειρωνικά σχόλια και χαμόγελα, χωρίς ακραίους και υβριστικούς σχολιασμούς, χωρίς οξεία αντιπαράθεση και φυσικά, χωρίς  να δοθούν αφορμές για τέτοιους και τόσους κακόβουλους «ισχυρισμούς» από ΜΜΕ φίλα προσκείμενα στο ΠΑΣΟΚ.

Η συνεδρίαση ανέβασε τους τόνους και μπορεί να δημιούργησε «ενδιαφέρον», έδωσε όμως την ευκαιρία στις τόσες αντιπολιτευόμενες τη Νέα Δημοκρατία δυνάμεις να εξαπολύσουν απίστευτης έντασης επίθεση εναντίον της . Σε τέτοιο σημείο έφτασε η άκριτη και αστήρικτη οξύτητα ώστε υπήρξε εφημερίδα που να μιλήσει για …κοινοβουλευτική ήττα της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση βέβαια κέρδισε με τεράστια διαφορά και τις τρεις ονομαστικές ψηφοφορίες που ζήτησε «εκδικητικά» και με ύφος του τύπου « Θέλεις τροπολογίες; Να δεις τώρα τι θα σου κάνω» η αντιπολίτευση .
Ποια ήττα; Ποιος την υπέστη άραγε την ήττα; Το βλέπετε; Το έχετε συνειδητοποιήσει; Πως μπορεί να υποστεί ήττα μια κυβέρνηση που κερδίσει 3 διαδοχικές ονομαστικές ψηφοφορίες;
Αν πάντως οι υπουργοί της κυβέρνησης μπορούσαν να φανταστούν την παιδιάστικη αντίδραση, κατά πάσα πιθανότητα θα είχαν αποφύγει να καταθέσουν τις μισές τροπολογίες, γλυτώνοντας αυτή τη χωρίς λόγο διήμερη «άσκηση ετοιμότητας και ταλαιπωρίας» εκατοντάδων βουλευτών που πηγαινοέρχονταν κάθε 2-3 ώρες για ψηφοφορίες οι οποίες είχαν προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα.

Φυσικά, την τακτική του ΠΑΣΟΚ να ζητεί ονομαστικές ψηφοφορίες μόνο και μόνο για να υποβάλει σε γυμνάσια τους βουλευτές και να τους …χαμογελάσουν ειρωνικά, δεν  μπορώ να χαρακτηρίσω τίποτε άλλο από «παιδικά πείσματα».
Θυμάστε οι παλαιότεροι, εκτός από την «μικρή Ελένη» , το πως όταν είμασταν παιδιά, αντιδρούσαν τα πιο «αντικοινωνικά» και αντιδραστικά παιδιά κάθε φορά που δεν τους έβαζαν στην «ομάδα» να παίξουν μπάλα ( τότε που ως παιδιά μπορούσαμε να παίξουμε μπάλα στους δρόμους, στα παρκάκια και στα οικοπεδάκια): Καθόντουσαν εκεί κοντά, κλωτσούσαν τη μπάλλα μακριά,  – κι ΄όταν μπορούσαν την …έσκαζαν-, γελούσαν, κορόιδευαν, πετούσαν πέτρες…

Δεν υπάρχει αμφιβολία μέσα μου : Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ασυνήθιστοι στο να μένουν «έξω από το παιχνίδι» και βλέποντας πως αυτό που έκαναν οι ίδιοι τόσα χρόνια στους άλλους, τώρα είναι υποχρεωμένοι να το υποστούν οι ίδιοι, φέρθηκαν σαν θιγμένα παιδιά, σαν παιδιά που κάποιος τους προσέβαλε και αποφάσισαν να …εκδικηθούν.

Λυπάμαι όμως. Γιατί μπροστά σ αυτά που συνέβαιναν τόσα χρόνια, αυτό που έγινε – κακώς ίσως- με την υποβολή των τροπολογιών, ήταν πταίσμα.