Διαφωνώ αλλά… «Καλώς νάρθει»

Διαβάζοντας την είδηση ότι ο υφυπουργός Πολιτισμού Πέτρος Τατούλης προανήγγειλε «όνομα – έκπληξη» για τη θέση του προέδρου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, χάρηκα γιατί πολύ την ήθελα μια δυνατή έκπληξη στα πολιτιστικά μας και γιατί την είχαμε ανάγκη ύστερα από μια σειρά απογοητευτικών έως αδιάφορων τοποθετήσεων – κυρίως λόγω της απουσίας τοποθετήσεων- σε διάφορα πόστα.
Μετά, έμαθα ότι η «έκπληξη» ήταν ο ηθοποιός Γιώργος Χωραφάς. Ο σχεδόν …βουβός  συμπρωταγωνιστής της «Πολίτικης Κουζίνας» που με απογοήτευσε , ο ομολογουμένως γλυκύτατος και συμπαθέστατος Γιώργος που γνώρισα πριν από …ούτε που θυμάμαι πριν από πόσα χρόνια λόγω της φιλίας του υπέροχου πατέρα του και διάσημου μαέστρου με τον δικό μου πατέρα.
Δυσάρεστη – για μιαν ακόμη φορά- η έκπληξη. Λίγες μέρες μετά, διάβασα και μια καλή και ενδιαφέρουσα συνέντευξή του σε γυναικείο περιοδικό στην οποία με ειλικρίνεια παραδεχόταν πόσο λίγα γνωρίζει από τη σύγχρονη Ελλάδα, λέγοντας ότι δεν ξέρει πρόσωπα και πράγματα, ούτε καν τους δημοσιογράφους που ασχολούνται με τον κινηματογράφο στην Ελλάδα την οποία επισκέπτεται μεν συχνά αλλά δεν τον έχει απορροφήσει.
Πολύ λογικό, καθότι Γάλλος στην ουσία, παρά τα καλά του Ελληνικά και τον εξαίρετο Έλληνα πατέρα του. Τόσο Γάλλος, ώστε μέχρι και το επώνυμό του «μετέφρασε» στα Γαλλικά και αντί να είναι – ας πούμε- με λατινικά γράμματα «Horafas» ή « Chorafas» ή έστω « Choraphas», το έκανε … « Corraface»!
Φαντάζομαι πάντως ότι ο κύριος υφυπουργός θα έχει δει τις ταινίες του- κι αν δεν είδε τον Χριστόφορο Κολόμβο δεν έχασε-  θα τον έχει δει να παίζει – στα Γαλλικά βέβαια- στο θέατρο, θα έχει εν πάση περιπτώσει διαβάσει το βιογραφικό του. Και ότι έτσι αποφάσισε να τον επιλέξει γι αυτή την κρίσιμη  διοικητική θέση η οποία χρειάζεται έναν άκρως πεπειραμένο μάνατζερ περί τα κινηματογραφικά φεστιβάλ και όχι έναν Γάλλο, Ελληνικής καταγωγής ηθοποιό που έγινε γνωστός παίζοντας σε μια κακή, Αγγλόφωνη ταινία.
Διαφωνώ αλλά – εδώ που τα λέμε- δεν με ρώτησε και κανείς. Διαφωνώ αλλά συμπαθώ και εκτιμώ τον Γιώργο, του εύχομαι το καλώς όρισε και καλή επιτυχία και ειλικρινά επιθυμώ να μην χρειαστεί να «πέσει στα στόματα» όλων αυτών που –όπως ομολόγησε- δεν γνωρίζει για να μην απογοητευθεί και ο ίδιος.