Η γενναία απόφαση της τιμημένης Ολυμπιονίκου μας Σοφίας Μπεκατώρου να αποκαλύψει – με αβάσταχτο προσωπικό πόνο που τον κρατούσε χρόνια μέσα στην ψυχή της-  την προσωπική της τραγωδία, κινητοποίησε μια ολόκληρη κοινωνία που συνειδητοποίησε αιφνιδιαστικά, άγνωστες για τους πολλούς αλήθειες.

Για τους πολλούς. Γιατί οι «λίγοι» τις ήξεραν. Ίσως όχι την συγκεκριμένη κακοποίηση κυρίως της ψυχής της Σοφίας Μπεκατώρου από άτομο που λόγω θέσεως είχε ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να της συμπαραστέκεται και να την βοηθά. Αλλά από άλλες, πολλές περιπτώσεις βλαπτικής συμπεριφοράς εις βάρος αθλητριών και αθλητών με μεγάλες διακρίσεις στην Ιστιοπλοία και –ποιος ξέρει- και άλλων αθλημάτων. Ο νεαρός αθλητής ή αθλήτρια είναι «εύκολο» θύμα. «Εύκολη» λεία  για τους εκμεταλλευτές. Το παιδί μπαίνει στον αθλητισμό  για να βελτιώσει τον εαυτό του, σωματικά και ψυχικά, ενδεχομένως και να διακριθεί αλλά –χωρίς να το φαντάζονται οι γονείς του- πέφτει θύμα των κακών προθέσεων ανθρώπων που είναι εντεταλμένοι να προωθούν το άθλημα και τους αθλητές και να τους βοηθούν να εξελίσσονται ως αθλητές και ως άνθρωποι.

Η εκπληκτική αποκάλυψη της Μπεκατώρου απέδειξε αυτό που οι «λίγοι» το ήξεραν: Παράγοντες του αθλητισμού έκαναν το «κομμάτι» τους ή ήθελαν να ικανοποιήσουν άλλες «προθέσεις» τους εις βάρος των παιδιών που ήταν υποχρεωμένοι να βοηθούν και να τους συμπαραστέκονται. Και ποιοι ήταν οι «λίγοι» που ήξεραν την κατάσταση; Τουλάχιστον κάποιες δεκάδες βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου που είχαν ενημερωθεί για όσα κακά συνέβαιναν στην Ομοσπονδία της Ιστιοπλοίας –ενδεχομένως και σε άλλες Ομοσπονδίες Ολυμπιακών Αθλημάτων- από τον Ολυμπιονίκη Νίκο Κακλαμανάκη ο οποίος κατέθεσε το 2019 στη Βουλή τον Νοέμβριο του 2019, όταν ολυμπιονίκες είχαν κληθεί στην Βουλή να μιλήσουν στην Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων με αφορμή το νομοσχέδιο για την αθλητική βία και την χειραγώγηση αγώνων.

Εκεί ο Κακλαμανάκης είχε κάνει καταγγελία κατά της ομοσπονδίας, αναφέροντας πως υπάρχουν «ανήθικοι» και «διεφθαρμένοι» παράγοντες, κάνοντας λόγο για κατάχρηση εξουσίας. Χρησιμοποίησε μάλιστα και μία φράση της Μαρίνας Ψυχογιού , αθλήτριας και διεθνούς κριτή, που επίσης κατήγγειλε σεξουαλική παρενόχληση από παράγοντα της ομοσπονδίας, η οποία τόνιζε πως μπορεί μεν να υποστηρίζουν οι αθλητές το αυτοδιοίκητο των ομοσπονδιών, αλλά στην περίπτωση της ιστιοπλοϊκής ομοσπονδίας, έπρεπε να υπάρχει κάποια κρατική παρέμβαση.

Μάλιστα, ο Κακλαμανάκης, εμφανώς προβληματισμένος, ανέφερε τότε στην Βουλή πως είχε καταγγείλει τα όσα συμβαίνουν στην ΕΙΟ στον τότε υφυπουργό Αθλητισμό, Γ. Βασιλειάδη, ο οποίος, όπως είπε, του πρότεινε να κατέβει στις εκλογές και να αφήσει τις καταγγελίες. «Μου είπε: δεν θέλω να ξέρω. Αν είσαι μάγκας κατέβα στις εκλογές». Κατήγγειλε μάλιστα πως ο υφυπουργός επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ του είχε ζητήσει να μην αναφερθεί ξανά σε θέμα της ομοσπονδίας στον ίδιο. Ο ίδιος ο Ολυμπιονίκης είχε πει ότι: «Εμείς οι αθλητές λέμε όχι στην κατάχρηση εξουσίας και στην χρήση βίας και κυρίως όχι στην κουλτούρα του βιασμού της σιωπής».

Για την κατάσταση στην Ομοσπονδία και για συμπεριφορές που αφορούσαν «καταστροφή χαρακτήρα» αθλητών και αθλητριών, ο Κακλαμανάκης είχε μιλήσει αρκετές φορές σε συνεντεύξεις του. Συνεπώς και ο κόσμος της Ιστιοπλοίας και η ηγεσία του Αθλητισμού και οι κυβερνήσεις αλλά και οι απλοί πολίτες ΗΞΕΡΑΝ. Αλλά δεν έδωσαν σημασία. Αργότερα, ο Κακλαμανάκης είχε καταγγείλει ότι: « Έχει πολλή ομερτά και βία μέσα στο διοικητικό συμβούλιο. Πιστεύω ότι δεν φτάνει να μην αδικούμε αλλά να μην αφήνουμε άλλους να αδικούν».

Μετά την αποκάλυψη της Μπεκατώρου δήλωσε: ««Λυπάμαι για αυτήν την εξέλιξη αλλά πρέπει κάποια στιγμή μέσα σε αυτό το σκοτάδι που έχουμε βιώσει τόσα χρόνια να απαντήσουμε. Είχα ακούσει δεξιά κι αριστερά κάποια πράγματα αλλά όχι τόσο συγκεκριμένα. Μεγαλύτερος είναι ο βιασμός της ψυχής. Σε πολλά παιδιά έχουν καταστρέψει το όνειρό τους γιατί τα έχουν δυσκολέψει σε τέτοιο βαθμό, τα έχουν απειλήσει ώστε να μην μπορούν να συνεχίσουν».

Η καταγγελτική εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου δημιούργησε κύμα συμπαράστασης αλλά και καταγγελιών από άλλες αθλήτριες που είχαν υποστεί κακοποίηση αλλά και από άλλους, σπουδαίους Ολυμπιονίκες άλλων αθλημάτων – όπως ο Κώστας Κεντέρης και ο Δημοσθένης Ταμπάκος- οι οποίοι είπαν λίγα, υπονόησαν περισσότερα και σίγουρα ξέρουν πολλά.

Δυστυχώς- ή ευτυχώς- αποκαλύπτονται καθημερινά, έστω και καθυστερημένα, πάρα πολλά για τα «εσωτερικά» του Ελληνικού Αθλητισμού . Και όλοι – και λυπάμαι ΠΟΛΥ που το λέω- όλοι οι υπεύθυνοι, οι σημερινοί, οι χτεσινοί, οι προχτεσινοί «κάνουν την πάπια». Και το «ευτυχώς» αναφέρεται στη Χρυσή Ευκαιρία που έχουμε να φτιάξουμε τον αθλητισμού μέσα και έξω. Αυτοί που θα το αποφασίσουν – διότι πλέον είναι αναγκασμένοι να το κάνουν- θα προκαλέσουν νέες, πολλές αποκαλύψεις. Για όλα τα αθλήματα. ΚΑΙ για το ποδόσφαιρο.

Διότι η Κόπρος του Αυγείου, βρίσκεται εκεί πολλά χρόνια. Και περιμένει να την ανακαλύψει και να την καθαρίσει ένας σύγχρονος Ηρακλής. Για να δούμε! Θα κάνει κανείς κάτι τώρα;